راهکارهای ژئومورفولوژی مدیریت عرضه و تقاضای منابع آب و آمایش مناطق ساحلی

---

در این نوشته قصد داریم به مهمترین راهکارهای ژئومورفولوژی مدیریت عرضه و تقاضای منابع آب و آمایش مناطق ساحلی بپردازیم. این موضوع با توجه به محدودیت های منابع آبی و کمبود آب در سال 1404 و خالی شدن سدهای کشور می تواند راهگشای بسیاری از مسایل در این حوزه مدیریت منابع آبی باشد. همیشه عرضه آب با تقاضای جوامع شهری و روستایی برای آب از دو نظر زمانی و جغرافیایی یکسان نیست. بسیاری از منابع آب در فصول پرباران در دسترس است و مازاد عرضه آن موجب سیل و مسایل مشابه می شود و در فصل تابستان تقاضا برای آن منجر به بی آبی و تهی شدن سدها و مخازن زیرزمینی می شود. در این نوشته قصد داریم به راهکارهای ژئومورفولوژی در این موضع بخصوص درمناطق ساحلی بپردازیم.

1. راهکارهای آمایش منابع آب در حوضه های ابریز ساحلی کدامند.

براساس تعریفی که مرکز ملی آمایش سرزمین ایران در سال 1385 ارایه کرده است، آمایش سرزمین، تنظیم کنش متقابل بین عوامل انسانی و عوامل محیطی به منظور ایجاد سازمان سرزمینی مبتنی بر بهره گیری بهینه از استعدادهای انسانی و محیطی می باشد. برطبق تعریفی که سازمان فائو از امایش سرزمین ارایه داد می توان این طور برداشت کرد که برنامه ریزی کاربری اراضی یک ارزیابی سیستماتیک از پتانسیل های آب و زمین جهت استفاده های مختلف از اراضی با در نظرگرفتن شرایط اقتصادی و اجتماعی به منظور انتخاب و اتخاذ بهترین گزینه کاربری اراضی می باشد.

مفهوم آمایش منابع آب مجموعه ای از اصول، روش ها و رهنمودهایی است که برای مدیریت بهتر عرضه و تقاضای آب مطرح می شود. اولین بحث جدی در زمینه آمایش منابع آب در سال 1972 و همزمان با کنفرانس محیط زیست سازمان ملل در شهر استکهلم بود ؛ آمایش زمین و منابع آب ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند نوع زمین وشدت استفاده از آن دارای تاثیر قوی بر روی خواه منابع طبیعی و یا منابع ناشی از فعالیتهای انسانی می باشد. (آقمشهدی وهمکاران، 1394).

به لحاظ اقلیمی به جز نوار باریک ساحلی به عمق حدود 30 کیلومتر از ساحل که دارای اقلیم مرطوب است مابقی دارای مناطق کوهستانی و جلگه های نسبتا مرتفعی است که در زمره مناطق گرم و خشک قرار می گیرند.

میزان رطوبت در نوار ساحلی جنوبی در تابستان بسیار بالا بوده و حتی به صد در صد می رسد. میزان بارندگی متوسط سالانه حدود 205 تا 180 میلی متر در برخی گزارشات برآورد شده است که از این میزان نزولات با فرض 200 میلی متر بارندگی سالانه در سطح حدود 100 هزار کیلومتر مربعی حوضه های آبخیز حدود 20 میلیارد متر مکعب اب تولید می گردد که به طور متوسط براساس آمارهای موجود حدودا 13 میلیارد متر مکعب آن بر اثر تبخیز و تعرق از دسترس خارج می شود و از 7 میلیارد باقی مانده حدودا 1.4 میلیارد متر مکعب در سطح حوضه های ابخیز نفوذ می کند و حدود 5.6 میلیارد متر مکعب رواناب تولید شده قابل استفاده است (آقمشهدی و همکاران 1394).  امایش سرزمین و مدیریت یکپارچه منابع آب هر دو یک هدف مشترک را دنبال می کنند: یعنی مدیریت و تعادل بین منابع آب موجود و تقاضای منابع آب. برای مثال حوضه آبی خزر در شمال ایران به دلیل رشد قابل توجه جمعیت در این حوضه و رشد فعالیتهای انسانی و دیگر عوامل، در معرض کمبود و بحران آب شیرین قرار گرفته است. برای کاهش فشارهای وارده بر منابع آب شیرین سیاست گذاری امایش و مدیریت منابع آب شیرین برای بهره مندی همه مردم این ناحیه ضروری می باشد.

باتوجه به وضعیت موجود و بررسی های انجام شده چالش های عمده روبه رو شامل عدم تناسب منابع با مصارف، تبخیر شدید، فرسایش شدید اراضی و هدررفت خاک و رسوب گذاری در مخازن سدها، خشکسالی و سیل و خسارات ناشی از آنها، دوره بازگشتهای کوتاه در وقوع خشکسالی، عدم بهره برداری بهینه از رواناب در حوضه می باشد. علاوه براین مدیریت روانابهای سطحی و سیلابهای فصلی در حوضه های آبخیز ساحلی و بهره برداری از آن در راستای مقابله با پیامدهای خشکسالی و کم ابی، آبخیزداری و حفاظت خاک در حوضه های ساحلی در راستای حفاظت از سواحل، کنترل فرسایش خاک در اراضی ساحلی و کاهش رسوبگذاری در سواحل و بنادر، پیشگیری و مهار سیل و جلوگیری از خسارات ناشی از سیلاب و رواناب در مناطق ساحلی و سایت های بندری، آبخوان داری و پخش سیلاب بر روی آبخوانهای ساحلی جهت تغذیه آبخوان و مهار پیشروی جبهه آب شور دریا به سمت آبخوانهای ساحلی ، حفظ تعادل و توازن اکولوژیک عرصه های طبیعی سواحل و استان های مرزی کشور از جمله دلایل جهت تصمیم گیری برای تصویب و ایجاد طرح ملی آبخیزداری در حوضه های آبخیز سواحل می باشد(حیدری پوری وهمکاران، 1397).

رویکرد فعلی آمایش در ایران از نوع آمایش فعالیتهای انسانی است که باید به آمایش منابع تغییر کند. در آمایش منابع، هر منطقه براساس پتانسیل و منابع حیاتی خود مانند منابع آب، برنامه ها و فعالیتهای انسانی را مدیریت و برنامه ریزی خواهد کرد(آقمشهدی و همکاران، 1394).

---

2. استراتژی وراهکار های مدیریت نواحی ساحلی را بنویسید.

سواحل فصل مشترک دو اکوسیستم خشکی و دریایی می باشند و محیطی پویا هستند که تحت تاثیر فرایندهای دریایی و انسانی قراردارند. سواحل هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ تجارتی، بازرگانی و زیست محیطی و ژئوپلیتک قابل اهمیت می باشند. ولی محدود بودن فضای مناطق ساحلی منجر به بهره برداری از مناطق ساحلی و نیز رقابت و گاه تضاد می گردد که پیامدهای متعددی را به همراه دارد که یکی از انها پیامدهای زیست محیطی می باشد مثل کاهش تنوع زیستی، منابع زنده،  تخریب زمین های ساحلی و فرسایش کرانه ، رسوبگذاری در دهانه رودخانه ها ، پرشدن تالابهای ساحلی و آلودگی سواحل از جمله انها می باشد.  یکی از راه کارهای مدیریت مناطق ساحلی دستورکار 21 کنفرانس جهانی محیط زیست در ریودوژانیرو به سال 1992 با اهداف مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی می باشد که کشورها را موظف به برنامه ریزی برای مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی به عنوان اصلی ترین روش نجات سواحل می کند. براساس مدیریت یکپارچه نواحی ساحلی حوزه های تخصصی راهکارهایی را ارائه نمودند. از جمله راهکارها مدیریت زیست محیطی(EMP)، مطالعات مدیریت نواحی ساحلی(SMP)، مطالعات کاربری زمین(LUP)، مطالعات سیاسی – امنیتی،  مطالعات ساختار سازمانی، مطالعات حقوق و قوانین، مطالعات نظارت و ارزیابی(MEP) می باشد. مدیریت محیط زیست در رویکرد حفاظتی شامل حفاظت از محیط زیست ساحلی، حمایت از تنوع زیستی در منطقه ساحلی، کاهش یا جلوگیری از آلودگی در سواحل، استفاده از منابع ساحلی در حد توان اکولوژیک سرزمین و در رویکرد توسعه نیز توجه به رشد اقتصادی – اجتماعی متوازن و تسهیل فرایند کسب منافع اقتصادی می باشد. مدیریت نواحی ساحلی نیز بر مدیریت نواحی که مستقیما در معرض پدیده های دریایی قرار دارند متمرکز می باشد. در مناطق ساحلی دو دسته اصلی مسایل وجود دارد یکی درنتیجه تاثیر عوامل طبیعی بوجود می اید. مثل آبگرفتگی منطقه ساحلی در اثر بالاامدن تراز اب دریا، ابگرفتگی ناشی از وقوع سونامی و غیره می باشد. دسته دوم مسایلی هستند که در اثر فعالیتهای انسانی ایجاد می شوند مثل تخریب آبسنگ های مرجانی، تخریب تنوع زیستی، افزایش آلاینده ها در مصب رودخانه ها اشاره کرد. مطالعات کاربری زمین نیز به منظور شناسایی تناقض های کاربری، اختصاص کاربری ویزه بر اساس پتانسیل ها و محدودیتهای طبیعی و جلوگیری از تقابل های احتماعی و اقتصادی و زیست محیطی می باشد. در مورد مطالعات سیاسی – امنیتی که بدون در نظر گرفتن آن مدیریت امکان پذیرنیست. وجود جاذبه های اقتصادی حوزه های خلیج فارس، دریای خزر و دریای عمان این سه حوزه را تبدیل به کانون های ژئواستراتزیک و ژنواکونومیک در مقیاس جهانی و منطقه ای کرده است. ناهماهنگی های ناشی از سازمانهای درگیر در سواحل و اثرات امنیتی این ناهماهنگی به علاوه ده ها عامل دیگر زمینه و بستری را برای بررسی نقش عوامل سیاسی – امنیتی در منطقه ساحلی ایجاد نموده است.

مطالعات ساختار سازمانی بر اثر دشواری در ایجاد توازن بین مدیریت و اجرا و نیز مسایل چند بعدی و فرابخشی سواحل، وجود روابط سطح مند و عدیده بین مراجع دولتی و عمومی، تعدد سیاستها و درهم تنیدگی عوامل، پیچیدگی مربوط به تصویب و اصلاح قوانین و مقررات، وجود افراد ذینفع در مدیریت یکپارچه سواحل ، پیچیدگی ذاتی سیستمهای دریایی مانند وجود روابط تنگاتنگ بین مباحث ساحلی با موضوع اقتصادی و اجتماعی و وجود نهادهای عدیده در مدیریت سواحل لزوم وجود ساختار و تشکیلات مسنجم در طرح مدیریت یکپارچه را اجتناب ناپذیر می سازد. مطالعات حقوق و قوانین نیز به دلیل عواملی همچون نقص قانونی ، متضاد بودن و عدم کارایی برخی قوانین به دلیل تغییر شرایط ، تداخل وظایف برخی نهاد و سازمان ها وجود قانونی مستقل و قوی را برای اعمال مدیریت و اجرای صحیح برنامه ها لازم می داند. مطالعات نظارت و ارزیابی(MEP) با اجرای برنامه پایش سواحل، بازخورد آن برای اهداف و استراتزی های بدست آمده از مطالعات ساختار و سازمان، مدیریت زیست محیطی، مظالعات سیاسی وامنیت و مدیریت نوار ساخلی تاثیر می گذارد. نظام پایش و ارزشیابی براساس یک مبنای علمی و مبتنی برپارادایم توسعه پایدار تدوین می شود. ساختار این نظام به صورت سیستمی، اهداف، فرایندها و ارتباطات، عناصر و بروندادهای تعیین شده را ترسیم می کند. و محتوای ان شامل سه دسته شاخص های عملکرد مدیریتی، اکولوزیکی و اقتصادی، اجتماعی می بشد.

در برنامه مدیریت یکپارچه سواحل کشور سه رویکرد اساسی مدنظر می باشد رویکرد حفاظت محور به معنای صیانت از محیط زیست و بهره برداری پایدار از منابع  که سهم نسل های اینده را تضمین نماید و رویکرد بعدی رویکرد توسعه محور که توجه به مقوله رشد اقتصادی – اجتماعی مناطق ساحلی را در فرایند اعمال برنامه، ضروری می سازد. در این رویکرد بهره برداری عقلانی با هدف تقویت ظرفیتهای توسعه مناطق ساحلی شرط اساسی تلقی می شود که موجب افزایش پایداری و استفاده از ظرفیتهای توسعه سواحل در چرخه توسعه ملی است. رویکرد سوم رویکرد یکپارچه گرا است که بر همکاری مستمر و تعاملی بخش های بهره بردار و ناظر بر سواحل کشور تاکید دارد. در این رویکرد استفاده از توانهای مشارکتی اجتماع محلی در تبیین برنامه ها و مشارکت آگاهانه و فعالانه آنها در اجرای برنامه ها را شرط اساسی تلقی می کند(طرح جامع مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ایران، وزارت راه و شهرسازی، سازمان بنادر و دریانورد، 1393).

---

• انواع طبقه بندی سوحل را در دنیا با ارائه رفرنس دقیق بنویسید پاسخ سوال باید علاوه بر انواع طبقه بندیهایی باشد که در کلاس خودم مطرح کردم.

یکی از راههای دستیابی به مدیریت بهینه سواحل طبقه بندی سواحل می باشد. دمی زاده و همکاران (2006) با استفاده از تصویر ماهواره ای (Aster2001) بر اساس روش شپارد به طبقه بندی منابع زمین در منطقه ساحلی میناب پرداختند . آنها با استفاده از تکنیکهای پردازش تصاویر ماهمواره ای و تفسیر چشم، لندفرمهای ساحلی را شناسایی و با استفاده از الگوریتم خوشه ای (IsoData) اقدام به طبقه بندی سواحل به دشتهای آبرفتی، مخروط های آبرفتی و دلتاها نمودند.

سواحل را به روشهای مختلف می توان طبقه بندی نمود، از این رو تاکنون روشهای گوناگون برای طبقه بندی لندفرمهای مورفولوزیکی سطحی مناطق ساحلی ارائه شده است برای مثال، طبقه بندی ژئوتکتونیکی زئوس(1888)، طبقه بندی ژنتیکی جانسون(1919)، طبقه بندی کوتون(1952)، طبقه بندی کوواردین(1979)، طبقه بندی شپارد(1977)، طبقه بندی والنتین(1952)، طبقه بندی دیویس و .. اشاره نمود. این گونه طبقه بندیها بر حسب به کارگیری فاکتورها وعوامل مختلفی مانند ماهیت سواحل، مصرف انرزی، شمارش تعداد تضاریس خط کرانه، زمین ساخت و چگونگی شکل گیری ساحل قرارداشته است.

طبقه بندی 1973 شپارد از سواحل، منشا تشکیل سواحل توسط فرایندهای خشکی یا دریایی را معیار اصلی قرار داده است. در  این طبقه بندی، نخست سواحل به دو گروه کلی اولیه و ثانویه تقسیم می شود. در شکل گیری سواحل اولیه فرایندهای دریایی دخالت نداشته اند بلکه این سواحل نخست در پی فرایندهای خشکی تشکیل شده و سپس در اب غوطه ور شده اند. درشکلگیری سواحل ثانویه فرایندها و یا موجودات دریایی دخالت دارند.  

سواحل اولیه خود به چند گروه تقسیم می شوند انهایی که بر اثر فرسایش سایشی شکل می گیرند و سپس به زیرآب فرو می روند مانند سواحل فیوردی و ریا. و سواحلی که درنتیجه فرسایش تراکمی شکل می گیرند مثل رسوبگذاری رودها و یخچالها. و سواحلی در اثر فعالیتهای آتشفشانی شکل می گیرند و نیز سواحلی که دراثر حرکات زمین مانند سواحل چین خورده و گسله.

سواحل ثانویه ناشی از فرایندهای دریایی نیز به چند دسته تقسیم می شوند. سواحل نتیجه عمل سایشی اب دریا و نتیجه عمل رسوبگذاری اب دریا بوجود میاند و سواحلی که نتیجه فعالیتهای زیست دریایی هستند مثل مانگرویی و مرجانی(منصوری وهمکاران 1391).

طبقه بندی زوس(Suess) (1888)یکی از قدیمی ترین طبقه بندی از سواحل که به دو دسته تقسیم می شود.

الف) سواحل نوع آتلانتیکی، که در آن محور چین خوردگیها عمود بر خط ساحل است که به آن سواحل عرضی می گویند. در این نوع سواحل به دلیل اینکه طبقات سنگ با مقاومت متفاوت در برابر فرسایش امواج دریا قرار می گیرند تضاریس بیشماری در آن دیده می شود . نوع دوم سواحل آنلانتیکی، سواحل مورب یا قطری می باشد که در آن، ساحل با زاویه ای خیلی کم و یا زیاد نسبت به جهت امتداد پسکرانه قرار گرفته است. این سواحل نیز مانند نوع قبلی بریده بریده و یا مضرس می باشند.

ب) سواحل نوع پاسیفیکی یا طولی که در آن محور چین خوردگی ها موازی با خط ساحلی است یا اینکه سواحل به موازات امتداد پسکرانه کشیده شده اند. به این سواحل طولی نیز گفته می شود. سواحل نوع پاسفیکی معمولا خیل صاف هستند و فرم منظمی دارند و بنادر کمی در انها دیده می شود و برای حمل و نقل مناسب نیستند. نوع دوم سواحل پاسیفیکی، سواحل دالماسی نام دارند، و آنها شامل سواحلی هستند که در اثر بالاامدن سطح آب دریا، قسمت انتهایی دره ها از اب پرشده باشد و یا اینکه حوضه ای به تازگی فرونشسته باشد که در این صورت برجستگی های قدیمی به صورت سلسله جزایری در می ایند و به موازات ساحل امتداد خواهند داشت. سواحل شمالی ایران در مجاورت دریای خزر و نیز سواحل جنوبی ایران در مجاورت خلیج فارس از این نوع به شمار می روند.

یکی از معروف ترین طبقه بندی ها که تا مدتهای طولانی نیز مورد توجه بوده است، طبقه بندی ژنتیکی سواحل توسط جانسون(Johnson 1919) برحسب خارج از اب بودن ساحل یا غوطه ور بودن ساحل می باشد. و به تبعیت از آن خط ساحلی عقب نشینی داشته و یا اینکه رسوبات به سوی دریا پیشروی کرده باشدکه در این صورت به چهار طبقه تقسیم می شود. سواحل بالاامده، غوطه ور، طبیعی که به تازگی شکل گرفتند و سواحل مرکب دو مرحله را پشت سر گذاشتند.

طبقه بندی کوتون(Cotton1952) سواحل را به دو دسته پایدار و ناپایدار به لحاظ تکتونیکی تقسیم می کند.  

طبقه بندی والنتین(Valentin1952) که سواحل را از نظر چگونگی تشکیل به دو دسته بزرگ تقسیم کرد. سواحل پیشرونده یعنی سواحلی که به سمت دریا پیشروی داشته اند و سواحل پسرونده یعنی سواحلی که به طرف خشکی عقب نشینی داشته اند. والنتین می گوید عوامل زیادی موجب پیشروی ساحل به سمت دریا و یا عقب نشینی آن به سمت خشکی می شود. سواحل پیشرونده شامل انواع زیر می باشند. سواحل بالاامده، سواحل دورافتاده یا سواحل که دور ازساحل اصلی شکل گرفته اند. سواحل مرجانی ، سواحل مانگرو، سواحل دورافتاده و سواحلی که در اثر تراکم رسوبات شکل گرفته اند. سواحلی که توسط فرایند دریایی بوجود امده اند. سواحل پسرونده بر حسب چگونگی عقب نشینی عبارتند از سواحل عوطه ور و سواحل پسرونده ای که در آن توپوگرافی رسوبات ابرفتی در آب فرورفته باشد(علایی طالقانی).

---

• مزایا ومحدودیت ها ی قلمروهای ساحلی را در سواحل خلیج فارس وعمان (سواحل مکران) را تحلیل نمایید

به منظور پیشبرد و ساماندهی توسعه سواحل مکران در راستای سیاست گذاری های راهبردی توسعه پایدار و بالفعل ظرفیتها و توانمندهای منطقه در مسیر سیاست های کلان منطقه ، ستادی که در راس آن معاونان رئیس جمهور قراردارند؛ تشکیل شده است. همچنین طرح یکپارچه سازی سواحل و امایش منطقه و مراحل قانونی تبدیل بندر جاسک به منطقه آزاد نیز توسط نهادهای ذی ربط درحال انجام است. در حال حاضر چند بندر عمده و مهم شامل جاسک، تنگ، تیس، زرآباد، پزم، بریس، چابهار، گوادر ، جد و پسا بندر در کرانه های سواحل مکران فعالیت می کنند .

یکی از مهمترین قابلیتهای این منطقه، مجاورت آن با آب های آزاد بین المللی درسرتاسر مرز جنوبی، همسایگی مستقیم با کشورهای پاکستان و افغانستان و به طور غیرمستقیم با کشورهای آسیاری مرکزی است. در سیاست های کلی برنامه ششم توسعه کشور نیز توجه خاصی به توسعه سواحل مکران شده است. ایجاد سکونتگاههای زیستی امن و راحت در کنار ایجاد محورهای ارتباطی زمینی، هوایی و دریایی و نیز احداث و تاسیس فرودگاها و بنادر مورد نیاز در منطقه مکران ، از ضروریات اولیه توسعه و ترقی این منطقه است.

این در حالی است که منطقه زیرساختهای چندان مناسبی ندارد. وجود سواحل دریای عمان که امکان ارتباط منطقه و کشور را با آب های آزاد و اقیانوس هند فراهم کرده و نیز استقرار مبدا ورودی کریدور شمال – جنوب به خاک ایران ، شرایط منحصر به فردی را در جهت توسعه زیرساختهای زمینی و دریایی فراهم اورده است. استان سیستان و بلوچستان در مسیر دو کریدور از سه کریدور ترانزیتی بزرگ دنیا قرار دارد. این امر، منطقه مکران را به عنوان محور ترانزیتی طرح توسعه جنوب شرق مطرح می کند. این کریدور می تواند یکی از مسیر های مهم ترانزیتی در اسیای میانه باشد که کشورهای مسیر این کریدور را منتفع می سازد . با توسعه این سواحل، ایران می تواند به گره گاه اصلی در مسیر ترانزیت اقیانوس هند به کشورهای اسیای مرکزی، روسیه و افعانستان تبدیل شود. توسعه سواحل مکران، هزینه دسترسی به بازار کشورهایی نظیر آذربایجان، روسیه ، افغانستان ، ترکنستان ، قزاقستان، اوکراین و غیره را به شدت کاهش می دهد و این یک فرصت استثنایی برای ایران است تا خود را در کانون یک کریدور ترانزیتی بسیار مهم قرار دهد. فرصتهای اقتصادی توسعه مکران می تواند به یک ابزار ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک مهم برای کشور تبدیل شود. از لحاظ اجتماعی نیز توسه سواحل مکران یک ضرورت اجتماعی است .

---

بندر چابهار تنها بندر اقیانوسی در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند قابلیت پهلوگیری کشتی های اقیانوس پیما را دارد و از مناطق ازاد بازرگانی ایران است . بر اساس امارهای جهانی سازمان ملل در زمینه  حمل و نقل بین المللی از مجموع سه کریدور بزرک جهان دو کریدور از ایران می گذرد که در این بین چابهار نقطه عبور جنوبی ترین کریدور شرقی – غربی جهان محسوب می کردد که در مسیر جاده بین المللی ابریشم قرار دارد. شایان ذکر است که معرفی و تشریح دقیق فعالیتهای این بخش در ترغیب سرمایه گذاران تاثیر انکار ناپذیری خواهد داشت. که عبارتند از : 

1. بهسازی راه اصلی بندرعباس – کنارک . 2. احداث شبکه ریلی چابهار، ایرانشهر، زاهدان، مشهد، سرخش

3- طرح توسعه بندر شهید بهشتی. 4. احداث بزرگراه ساحلی میناب – جاسک – چابهار – گواتر . 5- توسعه فرودگاههای چابهار و تبدیل آن به فرودگاه هاب بار منطقه ای و ترانزیت مسافر و بار در مسیر اروپا به اقیانوسیه . 6- توسعه فرودگاهای جاسک.

تولید انرژی از امواج در سواحل شمالی و جنوبی بویژه سواحل مکران، حفاظت و احیاء اکوسیستم های دریایی و ساحلی ، ارائه مشوق های لازم برای سرمایه گذاری و به کارگیری فناوریهای نویین در طرح های نمک زدایی مقرون به صرفه از آب دریا جهت تامین آب مورد نیاز صنعت، مناطق واقع در پسکرانه سواحل جنوبی کشور و حزایر،  و نیز آب شرب مناطق واقع در پسکرانه سواحل با درنظرگیری ملاحظات زیستی و پدافند عیرعامل از جمله قابلیت های منطقه است. تقویت زنجیره های فعالیتی مبتنی برصنایع دریامحور در محور ساحلی شمال و جنوب ، آزادسازی حریم سواحل و ممانعت از استقرار جمعیت و فعالیت در حریم سواحل، کاهش اتکا کشور به تنگه هرمز با تاکید بر توسعه سواحل مکران از جمله راهکارها می باشد.

از نقاظ ضعف منطقه نیز می توان موارد زیر را برشمرد. شرایط سخت اقلیمی، آلودگی آبهای ساحلی، فرسایش، روان گرایی و لرزه خیزی بالای منطقه، کمبود تاسیسات و زیرساختهای گردشگری، تنگناهای اقتصادی معیشت ساحل نشینان و تخریب محیط زیست، افزایش تقاضا برای احداث سازه های دریایی، توسعه مناطق ویژه و آزاد اقتصادی بدون توجه به برنامه ای هماهنگ . و از محدودیتهای آن می توان توزیع نامناسب جوامع ساحلی ، فقدان شبکه زیرساخت مناسب ، آلودگی زیست محیطی ، شرایط سخت آب وهوایی، فقر مردم ، نبود برنامه یکپارچه و مناسب برای مناطق ساحلی، افزایش قاچاق . علاوه براین می توان افزایش تراز اب ، و وقوع طوفانها و سیلاب های شدید و همچنین فرسایش زیاد خاک را نام برد، علاوه براین

ناپایداری شرایط اقلیمی حاکم بر کشور با توجه به موقعیت جغرافیایی آن، نظیر بی نظمی های بارش، بروز خشکسالی های متوالی و یا وقوع سیلابهای ویرانگر، پوشش گیاهی تنک در عرصه های منابع طبیعی بویزه در روستاها با توجه به فقر، کم سوادی و امرزوه بیکاری رو به رشد حاکم بر این جوامع فرسایش شدید ابی در مناطق کوهستانی و فرسایش بادی در مناطق بیابانی از جمله محدودیتها به شمار می اید(حیدری پور و همکاران، 1397).

• با استفاده از مقالات لاتین وسایرمنابع با توجه به پژوهش های انجام گرفته در اقصی نقاط دنیا راهکارها ومدل های بکار گرفته درمطالعات نواحی ساحلی را بررسی واستخراج کنید.
• روش ارزیابی چند معیاره(MCE) در شناسایی اهداف مغایر در مکان یابی می تواند استافاده شود. 
• روش شاخص حساسیت زیست محیطی (ESI) مرکز ملی مطالعات اقیانوسی و اتمسفر ایالات متحده امریکا برای تعیین مناطق حساس ساحلی است.  
• یکی از شاخص های آسیب پذیری ساحلی که  می تواند به عنوان وسیله ای جهت اجماع بین متغیرهای پراکنده و تاثیر گذار در ارزیابی خطر اسیب پذیری ساحلی درنظرگرفته شود شاخص CVI می باشد.
• پایش تغییرات منطقه ساحلی و حفاظت از آن در برنامه مدیریت یکپارچه منطقه ساحلی به منظور دست یابی به توسعه پایدار استفاده از تصاویر ماهمواره ای لندست برای سالهای مختلف جهت تعیین میزان تغییرات و جابه جایی مکانی خط ساحل می باشد.
• مطالعه عملکرد جریان های رودخانه ای بر ویژگی های رسوب شناختی کرانه ساحلی با استفاده از ویژگی های باد، رسوب شناسی، تصاویر ماهواره ای، و نرم افزارهای رایانه ای W.R.Plot view ، Gradistat و ArcGIS به عنوان داده های و ابزارهای تحقیق .
• بررسی میزان آسیب پذیری تپه های ماسه ای ساحلی با استفاده از مدل DVI .
• تغییرات خط ساحلی در طی سالهای مختلف با کمک ابزار تحلیل سامانه خط ساحلی(DSAS) می تواند به پیش بینی خطوط ساحلی برای سالهای مورد نظر انجامد.
• تحلیل مخاطرات فرآیندهای جریانی خشکی ( آب و باد ) در مناطق ساحلی برای تعیین اهمیت هر شاخص ورسیدن به وزن آنها از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی و ماتریس مقایسات زوجی با بهره گیری از نرم افزار EXPERT CHOICE می تواند استفاده شود. همچنین ترکیب متغیرها و رتبه بندی آنها با استفاده از مدل چند متغیره تاپسیس و روش بی بعد سازی خطی در محیط نرم افزار ARC GIS صورت می گیرد. استفده از تصاویر ماهواره ای لندست از سنجنده ETM+ و همچنین ماهواره QUICK BIRD. در نهایت با توجه به تجزیه و تحلیل متغیرها، مناطق دارای پتانسیل مخاطرات پهنه بندی می شود.
• بررسی تغییرات زمانی خط ساحلی از طریق تحلیل آماری نیمرخ های متساوی البعد(ترانسکت).