هوش زمین مکانی - هوش جغرافیایی - هوش مکانی - هوش فضایی مکانی

هوش جغرافیایی مکانی


هوش مکانی یا هوش جغرافیایی به عنوان بینشی که تصمیم‌گیری را متحول می‌کند، می‌تواند شیوه مدرن‌سازی عملیات سازمان‌ها را با رویکردی جغرافیایی در جهت بهبود حل مسئله، برنامه‌ریزی و پیش‌بینی بررسی نماید. در این نوشته بعد از معرفی هوش جغرافیایی به بررسی کاربردهای آن و ابزارهای فناوری اطلاعات جغرافیایی (GIS) در زمینه های کشف روابط و علل و الگوها در زمینه های مختلف دانشی پرداختیم. در این نوشته قدرت هوش مکانی با فنون رویم گذاری لایه ها و گیرانداختن اطلاعات در فیلتر های زمانی – مکانی – انسانی به منظور آشکارسازی روندها و کشف روابط و علل رفتارها و رخداد ها بیان شده است.  

نویسنده : دکتر محمدعلی نظام محله


هوش مکانی چیست؟

قابلیت GIS در هوش مکانی

چه کسی از هوش مکانی استفاده می کند؟

هوش موقعیتی درک را تسریع می کند

آشکار کردن الگوهای پنهان

ارائه درک در زمان واقعی

ارائه ارزش تجاری

تاریخچه هوش جغرافیایی

نتیجه گیری


هوش مکانی چیست؟

هوش مکان یا هوش جغرافیایی (Geo-Spatial Intelligence)، بینش و بصیرتی است که از تجسم و تجزیه و تحلیل داده‌های مکانی به دست می‌آید. به تعریفی، هوش مکانی توانایی پردازش، تحلیل و تصمیم گیری بر اساس ابرداده های مکانی است. داده های مکانی مجموعه ای از اطلاعات است که موقعیت مکان ها را در سطح فضای سیاره زمین ثبت می کند. یکی از توانمندی های ویژه هوش مکانی طراحی نرم افزارهای قدرتمند برای انتقال مفاهیم و ادراک اطلاعات مکانی به متخصصان سایر رشته ها غیر از رشته های جغرافیایی است. درصد زیادی از داده‌هایی که امروزه استفاده می‌کنیم به مکان‌های فیزیکی مرتبط هستند. از این رو، هوش جغرافیایی دانشی عملی است که نه تنها به نمایش داده‌های مکانمند نیاز دارد، بلکه به درک عمیقی از اینکه اشیا کجا هستند، چرا آنجا هستند و چه اتفاقی ممکن است در یک مکان خاص رخ دهد، نیاز دارد. در این توضیح، هوش مکانی با مفاهیمی مانند فاصله و همچنین نزدیکی یا مجاورت اشیا در سطح فضای جغرافیایی کشور، استان، شهرستان و محله مرتبط است. با جمع آوری داده های مکانی و استفاده از تحلیل های فضایی بحرانی، می توانیم مسائل دنیای واقعی را حل کنیم. فنون لایه‌بندی داده‌های خاص مکانی مانند جمعیت‌شناسی و پراکنش جمعیت در سطح زمین، ترافیک، محدودیت ها و موانع محیط‌زیست، فرصت ها و محدودیت های اقتصادی و آب‌وهوا روی نقشه یا داشبورد هوشمند، آگاهی و بینش‌های منحصربه‌فردی را به مدیران انتقال می‌دهد. مدیران از هوش مکانی برای درک بهتر هر مکان در نقشه های هوشمند و چرایی اتفاقات و برنامه ریزی برای انجام کارهای بعدی استفاده می کنند.

در دنیای کسب و کار، از این توانمندی به عنوان هوش مکانی یاد می شود. در علوم اقتصادی به آن با عنوان هوش و ادراک فضایی گفته می شود. در صنایع دفاعی، به عنوان GEOINT شناخته می شود. علی‌رغم تفاوت در نام‌ها، هوش جغرافیایی برای استفاده از ابرداده‌های مکانی از طریق تجزیه و تحلیل مکانی و استدلال برای رسیدن به درک عمیق و بصیرت درباره هر مکان مورد نظر استفاده می‌کند.

قابلیت GIS در هوش مکانی

یکی از ابزارهای قدرتمند در پیاده سازی دیدگاه هوش مکانی در زمینه های مختلف، فناوری سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) است که برای تولید اطلاعات جغرافیایی و تجزیه و تحلیل داده های غنی مربوط به مکان های روی سطح زمین، و تولید نقشه های قابل درک برای غیرمتخصصین استفاده می شود. ما از GIS و ابزارهای قدرتمند تجزیه و تحلیل آن برای تجسم، تجزیه و تحلیل و درک مقادیر زیادی از داده‌هایی که برای حمایت از تصمیم‌گیری آگاهانه در هر مرحله از پروژه جمع‌آوری می‌شوند، استفاده می‌کنیم. قابلیت‌های پیشرفته GIS و فنون ژئوماتیک در سطح چند رشته‌ای ارائه می شود. با این فناوری، راه‌حل‌های نوآورانه با تخصص در برنامه نویسی جغرافیایی، اصول برنامه‌ریزی، نقشه‌برداری ریسک، مدیریت منابع طبیعی، تجسم سه بعدی و تجزیه و تحلیل دید بین‌المللی، انتخاب سایت/انتخاب مسیر و توسعه و سفارشی‌سازی سیستم GIS با دیدگاه هوش مکانی قابل پیاده سازی است.

اکنون داده‌ها به روش‌های متنوعی از جمله بررسی‌های زمینی، سنجش از دور مانند عکاسی ماهواره‌ای و LiDAR یا حسگرهای GPS جمع‌آوری می‌شوند. در چرخه عمر یک پروژه، داده ها را می توان به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار داد و ما اطمینان می دهیم که این اطلاعات به درستی اندازه گیری، مدیریت، نسبت دهی و برای تجزیه و تحلیل و تجسم چند رشته ای ذخیره و پردازش می شود.

چه کسی از هوش مکانی استفاده می کند؟

رهبران در تجارت و مدیریت کسب و کارها و دولت ها از این فناوری جغرافیایی در مکان یابی برای برآورده کردن طیف گسترده ای از نیازها استفاده می کنند. نمونه‌هایی از موارد استفاده از اطلاعات جغرافیایی شامل یافتن مکان‌های بهینه در انتخاب سایت خرده‌فروشی، مدیریت دارایی‌ها در زمان واقعی، بهینه‌سازی زنجیره تامین، و ساخت یا نگهداری زیرساخت‌های حیاتی موجود است.

مالکان کسب و کارها و بنگاه های تجاری، افسران نظامی و ارائه دهندگان خدمات عمومی برای برنامه ریزی رویدادها، مدیریت بازارها و پاسخگویی به شرایط اضطراری به بینش های اطلاعات مکانی تکیه می کنند. موارد استفاده از هوش مکانی به طور گسترده در دامنه های گوناگون و صنایع متفاوتی پخش شده است. چه ما از هوش مکانی برای خدمات نظامی، تجاری یا خدمات عمومی استفاده کنیم، ارائه بینش در مورد آنچه روی زمین اتفاق می افتد، کجا و چرا آنجا اتفاق می افتد بسیار مهم است (+).

هوش موقعیتی درک را تسریع می کند

تصمیم گیرندگان در بخشهای مختلف به حجم  بی سابقه ای از ابرداده های تجاری دسترسی دارند. قرار دادن آن داده ها در زمینه موقعیت مکانی به این صورت است که چگونه آن را درک می کنیم و آن را به کار می گیریم. مکان موضوع مشترکی است که منابع داده های متفاوت را به هم متصل می کند و ارتباط های چون و چرایی را درباره رفتارها و رخداد ها در سطح سیاره زمین نشان می دهد. نمایش لایه های انسانی و سوژه ای با لایه های مرئی و ابژه ای را می توان در واکنش پراکندگی جوامع به محدودیت های طبیعی محیط ژئومورفولوژی و موقیعت فلاتی ایران مشاهده کنیم.

آشکار کردن الگوهای پنهان

تجسم و تجزیه و تحلیل داده ها بر روی نقشه روابط و روندها را برای درک دقیق تر یک موقعیت یا سیستم آشکار می کند. الگوهای پنهان را می توانیم با رویهم قراردادن لایه های مکان های نامرئی (ذهنی معنوی) مانند اطلاعات قیمت زمین و لایه مکان های مرئی (شیئی – مادی) مانند شیب زمین و صدها لایه دیگر می توانیم کشف کنیم. همچنین اشتراک و اجتماع (Intersectionality) مجموعه های اجتماعی مانند قومیت و تقاطع مجموعه ها در طبقات اقتصادی می توانند توانایی تشدیدکنندگی عوامل را نمایان سازد. برای مثال، فردی که هم در روستایی محروم زندگی می کند و هم خصوصیات قومیتی بخصوصی دارد می تواند از دو عامل تضعیف کننده آسیب ببیند و رفتارهای متفاوتی را از خود بروز بدهد. ما تبعات و معضلات ناشی از این اشتراکمندی مکانی (Spatial Intersectionality) را در برجهندگی شهرها و روستاها می توانیم مشاهده کنیم.

ارائه درک در زمان واقعی

رهبران از تجزیه و تحلیل مکان استفاده می کنند تا داده های خام را به بینشی تبدیل کنند که تصمیم گیری در لحظه را با بهترین اطلاعات ممکن توانمند می کند. فیلتر کردن اطلاعات اضافی و گیرانداختن اطلاعات خاص در فیلتر های مکانی می تواند کشف رخداد ها و اتفاقات مکانی را برای ما آسان نماید. روندهای زمانی نیازمند تغذیه در طول زمان است که با درک جغرافیای زمانی و فشردگی زمان جغرافیایی هماهنگ می شود. در این روش از نقشه های تاریخی و همچنین روندیابی های زمانی در الگویابی های مکانی استفاده می شود. همانطور که در بالا اشاره شد اشتراک و اجتماعی مجموعه های اجتماعی و مجموعه های مکانی می تواند روندها و تصمیم گیری های آینده را تحت تاثیر قرار بدهد. برای مثال ، اشتراک دو مجموعه قیمت زمین و راه اندازی یک زیرساخت فرصت ساز در یک منطقه یا سکونتگاه انسانی می تواند منازعاتی و موانعی را برای آزادسازی اراضی به منظور اجرای طرح های زیرساختی جدید فراهم سازد. نمونه آن را می توانیم در عدم سازگاری زارعان برای آزادکردن زمین به منظور توسعه راه آهن بعد از ساخت سد و سیستم آبیاری مجهز مشاهده کنیم. درصورتی که اگر راه آهن قبل از تجهیز سسیتم آبیاری و سدسازی توسعه می یافت می توانستیم شاهد توافق زارعان برای واگذاری زمین برای توسعه زیرساخت راه آهن باشیم.  

ارائه ارزش تجاری

یکپارچه سازی تمام اطلاعات مرتبط بر اساس مکان، سازمان ها را قادر می سازد تا با چالش ها به طور کل نگر برخورد کنند و راه حل های تاثیرگذار را بیابند. در این سیستم ما می توانیم قبل از راه اندازی یک طرح یا پروژه عمرانی یا اجتماعی آن را در محیط نرم افزاری هوش جغرافیایی پیاده سازی کنیم و واکنش های اجتماعی و تاثیرات اقتصادی و محیطی آن را بررسی کنیم. در این سیستم قبل از پیاده کردن یک طرح می توانیم آن را در محیط کامپیوتری شبیه سازی و تبعات و معضلات آن را در آینده مشاهده کنیم.

تاریخچه هوش جغرافیایی

در ایالات متحده، هوش اطلاعات جغرافیایی (GEOINT) به پردازش و نمایش اطلاعات مربوط به فعالیت های انسانی روی زمین گفته می شود که از بهره برداری و تجزیه و تحلیل تصاویر، سیگنال ها یا امضاها با اطلاعات مکانی به دست می آید. اصطلاح GEOINT ویژگی‌های فیزیکی و فعالیت‌های ارجاع‌شده جغرافیایی روی زمین را توصیف، ارزیابی و به صورت بصری به تصویر می‌کشد. هوش جغرافیایی، همانطور که در قوانین ایالات متحده تعریف شده است، شامل تصاویر، هوش تصویری (IMINT) و اطلاعات مکانی است (+).

دانش GEOINT و صنایع مرتبط دیگر محدود به دولت ایالات متحده یا حتی قدرت های نظامی پیشرو جهان نیست. علاوه بر این، کشورهایی مانند هند کنفرانس های خاص GEOINT را برگزار می کنند. در حالی که سایر کشورها ممکن است هوش جغرافیایی را تا حدودی متفاوت از ایالات متحده تعریف کنند، استفاده از داده ها و خدمات هوش مکانی در همه این کشورها یکسان است.

در اینجا هوش مکانی، یا اصطلاح پرکاربرد GEOINT، یک رشته اطلاعاتی است که شامل بهره‌برداری و تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات مکانی برای توصیف، ارزیابی و به تصویر کشیدن ویژگی‌های فیزیکی (طبیعی و ساخته‌شده) و فعالیت‌های مرجع جغرافیایی بر روی زمین است. منابع داده‌های اطلاعات مکانی شامل تصاویر و داده‌های نقشه ای جغرافیایی، چه توسط ماهواره‌های تجاری، ماهواره دولتی، هواپیماها (مانند وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (پهپاد) یا هواپیماهای شناسایی) و یا با وسایل دیگر، مانند نقشه‌ها و پایگاه‌های داده تجاری، اطلاعات سرشماری، GPS جمع‌آوری شده باشند. نقاط راه، شماتیک های ابزار یا هر داده گسسته ای است که دارای مکان هایی روی زمین باشد. به رسمیت شناختن روزافزون جغرافیای انسانی، هوش اجتماعی-فرهنگی، و دیگر جنبه‌های حوزه انسانی یک حوزه حیاتی از داده‌های هوش جغرافیایی مکانی به دلیل ارجاع جغرافیایی فراگیر است. در حال حاضر جمعیت‌شناختی، قوم‌نگاری، و داده های ثبات سیاسی یک حوزه تشخیصی در حال ظهور است که دامنه وسیع ایده هایی از عرض و عمق هوش جغرافیایی را ترسیم می کند. هوش مکانی باید حتی بیشتر تکامل یابد تا بتواند اشکال گوناگون اطلاعات فراتر از منابع سنتی اطلاعات جغرافیایی و مکانی را ادغام کند.

گاهی اوقات این سؤال مطرح می شود که GEOINT چگونه با سایر فعالیت های تحلیلی مکانی متفاوت است. اصول اول زیر را به عنوان نشانگرهایی می توان پیشنهاد کرد که دامنه حرفه ای را از نظر منحصر به فرد بودن و ارزشمندی تعریف می کند. این اصول اولیه عبارتند از:

اصطلاح هوش جغرافیایی، ریشه در علوم زمین فضایی، فناوری های زمین فضایی و یک صنعت تجاری دارد که به دنبال استفاده از دانش برای دستیابی به مزیت تصمیم گیری است. دستیابی به یک مزیت تصمیم گیری ممکن است منجر به انکار اطلاعات و فریب (D&D) یا نیازمند آن باشد. تجزیه و تحلیل در یک تیم متشکل از منابع انسان و ماشین رخ می دهد. فناوری هوش جغرافیایی نشان می دهد که چگونه عمل انسان توسط چشم انداز فیزیکی و درک انسان از زمین محدود می شود. هوش جغرافیایی به دنبال پیش بینی الگوهای زندگی برسطح سیاره زمین در طول زمان است. داده ها و سیستم های فنی منعکس کننده تعصبات انسانی هستند که باید در این زمینه ملاحظات لازم پیش پردازشی انجام گیرد.

نتیجه گیری

از هوش مکانی می توان بعنوان یکی از جدید ترین زمینه های فناوری پیشرفته بشری در مطالعه و کشف روابط علت و معلولی استفاده کرد. همچنین هوش مکانی قابلیت های بسیاری دارد که هر کدام در مفاهیم جغرافیایی خاص خود به دنبال دیجیتالی سازی فضای جغرافیایی سطح زمین به منظور درک بهتر مکان ها هستند.

زیرساخت های اقتصاد پهبادی

زیرساخت های سامانه پهبادی


معرفی

دراین نوشته به مهمترین قابلیت ها و پیش نیاز های مکانیابی زیرساخت های یک شبکه پهبادی و همچنین امکانات مورد نیاز برای راه اندازی این سامانه پرداخته ایم. در این نوشته سعی کردیم بطور خلاصه بخش های مختلف یک سامانه و عملکرد هرکدام را معرفی و روش هایی را برای مطالعه این موارد ارائه کنیم. راه اندازی این سامانه پهبادی در مناطق مختلف می تواند از نظر هزینه فایده، صرفه اقتصادی قابل توجهی برای مدیران محلی و جوامع ایجاد نماید. این شبکه پهبادی می تواند از حجم ترافیک و خطرات و معضلات آن بکاهد و همچنین نقش مهمی در کاهش هزینه های تعمیر جاده ها و زیرساخت های آسفالتی داشته باشد.

نویسنده : دکتر محمدعلی نظام محله


برای فعال کردن مقیاس‌پذیری فناوری پهپاد (Drone)، جوامع به زیرساخت‌های قوی و جامعی نیاز دارند که اجزای کلیدی مختلفی را در بر می‌گیرد. یکی از اولویت‌های اصلی یک سامانه پهبادی، یک شبکه خوب طراحی شده و توسعه سیستم‌های ارتباطی، از جمله ارتباطات بی‌سیم قابل اعتماد و سیستم‌های مدیریت ترافیک هوایی اختصاصی (UTM) برای اطمینان از ارتباط و هماهنگی یکپارچه بین پهپادها و اپراتورها است. این سامانه ها نیاز مند راه اندازی یک بستر اطلاعات جغرافیایی با فناوری GIS است که موقعیت مکانی UTM تمام تاسیسات و تجهیزات تعریف شده و از قبل براساس معیارهای مختلف مکان مناسب آنها مکانیابی شده باشد.

جوامع برای پشتیبانی از عملکرد خودکار پهپادها و فعال کردن عملیات پرواز کارآمد و بدون وقفه، به ایستگاه‌های شارژ استراتژیک و امکانات تعویض باتری نیاز دارند. استقرار پهبادگاه‌های بدون سرنشین در مکان‌های استراتژیک، برخاست، فرود و نگهداری ایمن هواپیماهای بدون سرنشین را تسهیل می‌کند (+). برای اطمینان از ایمنی و امنیت عملیات پهپادها، همچنین به سیستم‌های نظارتی پیشرفته از جمله رادار و فناوری‌های ضد برخورد/تشخیص و اجتناب از آن برای نظارت بر حریم هوایی و جلوگیری از حوادث نیاز داریم.

در ادامه مهمترین بخش های یک سامانه پهبادی آمده است.

سیستم مدیریت ترافیکی

این سیستم به چندین اپراتور هواپیماهای بدون سرنشین اجازه می دهد تا از حریم هوایی عملیاتی مشترک استفاده کنند. اطلاعات ترافیک با استفاده از یک پلت فرم مشترک برای مدیریت جریان ترافیک هواپیماهای بدون سرنشین و رفع تعارض به اشتراک گذاشته می شود.

سیستم های راداری ارتفاع پایین

دسترسی به داده های نظارتی در ارتفاع کم و آب و هوا یکی از اجزای کلیدی ایمنی هر عملیات بندرگاه بدون سرنشین خواهد بود.

سیستم های ارتباطی پیشرفته

پهپادهایی که در ارتفاع کم و در فضای پیچیده هوایی کار می کنند، به یک پلت فرم ارتباطی قابل اعتماد برای کار ایمن و کارآمد نیاز دارند. امکان ادغام چندین حسگر برای اطلاع رسانی به هواپیماهای بدون سرنشین که به طور مستقل کار می کنند تا هواپیماهای دیگر را شناسایی کنند و از حوادث و حوادث جلوگیری کنند.

سیستم های پایش شرایط اتمسفری پایین  

در سراسر جهان، شرایط آب و هوایی شدید مانند رعد و برق، بادهای شدید، مه و تگرگ به طور قابل توجهی بر اقتصاد و امنیت عمومی تأثیر می گذارد. تا به امروز، مدل های آب و هوا به دلیل فقدان مشاهدات کافی از لایه مرزی اتمسفر محدود شده اند، که مانع پیش بینی دقیق این پدیده های آب و هوایی محلی می شود. پهپادهای هواشناسی راه حلی برای پر کردن این شکاف داده ارائه می دهند (+).

زیرساخت های شارژ پهباد ها

ایستگاه های شارژ مخصوص پهپادها به سرعت در حال افزایش هستند. این فناوری ها در زمینه های چند پلتفرمی سرمایه‌گذاری می کنند که به مشتریان تجاری و نهادهای دولتی کمک می‌کند تا برنامه‌های هواپیماهای بدون سرنشین (پهباد) خود را پایدار و مطمئن نگه دارند.

تاسیسات و تسهیلات تعمییر و نگهداری پهباد ها راه اندازی پهبادگاه برای فرود پهباد ها


راه اندازی این سامانه نیازمند استفاده از فناوری های سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تشکیل بانک اطلاعات در مرحله قبل از راه اندازی شبکه پهبادی برای مکانیابی تاسیسات و در مرحله بهره برداری برای مدیریت ترافیک است. در اینجا به جز سامانه مدیریت ترافیک پهبادی بعنوان یکی از مهمترین بخش های اصلی پرداخته ایم.

در یک سامانه مدیریت ترافیک پهبادی موقعیت یک پهباد به همراه ترافیک هوایی مجاورت آن نمایش داده می شود. در این زمینه UTM مبنایی است که به پهباد ها این امکان را می دهد فراتر از دید کنترل کننده زمینی و بدون مشکل به پرواز خود ادامه دهند. بنابراین UTM یک مبنای اساسی برای استفاده از پهپادها به روشی معقول اقتصادی با امکان پروازهای فراتر از خط دید خلبان هواپیمای بدون سرنشین ایجاد می کند.

یک مودم LTE، به اصطلاح دستگاه قلاب (HOD) برای مکان یابی پهپاد استفاده می شود. داده های موقعیت، دوربین و سنسور را با استفاده از تلفن همراه منتقل می کند. به همین ترتیب داده های کنترل و ماموریت را دریافت کرده و به سیستم پروازی ارسال می کند. علاوه بر این، HOD سیگنال‌های ترانسپوندر را از طریق ADS-B (Automatic Dependent Surveillance – Broadcast) و اطلاعات ترافیک و سیستم جلوگیری از برخورد FLARM دریافت می‌کند. در این زمینه شرکت های مهمی فعالیت های زیادی در جهت توسعه این سیستم مدیریت ترافیک انجام داده اند که مهمترین آنها شرکت (DFS and Deutsche Telekom) است.

مهمترین بخش های سامانه مدیریت ترافیک پهبادی عبارتند از:

ژئودیتابیس مرکزی

یک پایگاه داده با تمام UAS های ثبت شده، اپراتورهای هواپیماهای بدون سرنشین (شرکت ها یا افراد)، برنامه های پرواز و اطلاعات جغرافیایی.

چارت ها و کارتوگرافی

نمایش به روز فضای هوایی با توپوگرافی، تصاویر ماهواره ای یا نقشه های شهر و خیابان. علاوه بر این، مناطق پرواز ممنوع، سایر فضاهای هوایی و اطلاعات مرتبط بیشتر را می توان نمایش داد.

سیستم موقعیت یابی و ردگیری مسیرپرواز

پهپادها از سیگنال GPS استفاده می کنند که یک سیگنال فرکانس رادیویی است که توسط ماهواره ها ارسال می شود. این سیگنال حاوی اطلاعات مکان و زمان است. پهپادها همچنین می توانند از سیستم های موقعیت یابی دیگر مانند GLONASS، Galileo یا BeiDou برای دقت بیشتر و پوشش بهتر در مناطق مختلف جهان استفاده کنند. سامانه موقعیت یابی و ردگیری مسیر پرواز برای راه اندازی یک شبکه پهبادی محلی ضروری است.

پردازش اطلاعات ماموریت

موقعیت یابی دقیق، به عنوان مثال توسط تلفن همراه یا ترانسپوندر، و همچنین شناسایی، ردیابی مسیر پرواز مداوم و همجوشی با، از جمله، اطلاعات ارتفاع، سرعت و جهت همه هواپیماها (سرنشین دار و بدون سرنشین).

پردازش دیجیتالی برنامه های پرواز و داده های ماموریت پرواز، از جمله محل برخاستن، زمان برخاستن، مسیر پرواز و محل فرود برنامه ریزی شده. سیستم UTM از این داده ها استفاده می کند تا بررسی کند که آیا برنامه پرواز با تمام قوانین و ساختار فضای هوایی مطابقت دارد یا خیر. در صورت لزوم، برنامه ریزی پرواز با توجه به این شرایط زمانی و جغرافیایی تنظیم می شود.

داده های محیطی

نمایش شرایط آب و هوایی، مانند باد و بارش زمین و همچنین شاخص Kp. شاخص Kp اثر مغناطیسی تابش خورشیدی را اندازه گیری می کند که به نوبه خود می تواند بر اتصال GPS تأثیر بگذارد.

عملکردهای امنیتی

بر اساس داده های جمع آوری شده از توابع قبلی، سیستم UTM می تواند تضادها را در مراحل اولیه شناسایی و نمایش دهد.

برنامه ریزی ماموریت پرواز

بر اساس داده های ماموریت، مانند برنامه ریزی پرواز و درگیری های شناسایی شده، سیستم UTM تعیین می کند که کدام تغییر مسیر پرواز می تواند یک درگیری را حل کند.

تشخیص خودکار و جلوگیری از برخورد

در توسعه آینده، سیستم UTM می تواند دستورات کنترلی را به روشی کاملاً خودکار به پهپاد مورد نظر برای جلوگیری از درگیری ارسال کند.

مدیریت جریان ترافیک هوایی

در آینده، پیش بینی و کنترل جریان ترافیک اوج تمام عملکردهای UTM خواهد بود. می‌توان تصور کرد که درگیری‌های احتمالی و حل مناسب آن‌ها در چنان مراحل اولیه مدیریت می‌شوند که جریان روان ترافیک UAS همیشه تضمین می‌شود.

رابط کاربری

در نهایت، هر کاربر سیستم UTM یک رابط کاربری جداگانه دریافت می کند. HMI (رابط انسان و ماشین) وضعیت هوایی را فراهم می کند که در آن، از جمله موارد دیگر، ترافیک هوایی سرنشین دار و بدون سرنشین بر روی یک نمایشگر نشان داده می شود. این توسط کنترل ترافیک هوایی برای هماهنگی فضای هوایی، توسط مقامات برای رویه های تایید و توسط مقامات ایمنی و سازمان ها برای نظارت بر ترافیک UAS استفاده می شود. خلبان UAS، برای مثال در تلفن هوشمند یا تبلت، یک صفحه نمایش وضعیت هوا را دریافت می کند که ترافیک هوایی در مجاورت نزدیک و همچنین تمام اطلاعات مربوط به پرواز و فضای هوایی را نشان می دهد.

کاربرد GIS در وزارتخانه‌های مختلف


کاربرد GIS در وزارتخانه‌های مختلف

سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) به‌دلیل قابلیت تحلیل و ارائه داده‌های مکانی، در وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی کاربردهای گسترده‌ای دارد. این فناوری به مدیران و تصمیم‌گیران امکان می‌دهد که برنامه‌ریزی‌های دقیق‌تری انجام دهند و خدمات عمومی را بهبود بخشند.

وزارتخانه‌های ایران به‌عنوان بخش‌های اجرایی دولت، مسئولیت مدیریت و هدایت حوزه‌های مختلف کشور را بر عهده دارند و هر یک در راستای تحقق اهداف توسعه ملی فعالیت می‌کنند. این وزارتخانه‌ها شامل بخش‌هایی چون وزارت آموزش و پرورش برای توسعه نظام آموزشی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی برای حفظ و ارتقای سلامت جامعه، وزارت راه و شهرسازی برای توسعه زیرساخت‌های حمل‌ونقل و مسکن، و وزارت جهاد کشاورزی برای تأمین امنیت غذایی و مدیریت منابع طبیعی است. همچنین، وزارت نفت و وزارت نیرو به مدیریت منابع انرژی و تأمین نیازهای انرژی کشور می‌پردازند، در حالی که وزارت صنعت، معدن و تجارت وظیفه رشد اقتصادی از طریق حمایت از صنایع و تجارت را بر عهده دارد. وزارتخانه‌هایی مانند وزارت امور خارجه، وزارت کشور، و وزارت دفاع در حوزه سیاست خارجی، امنیت داخلی، و مسائل نظامی فعالیت می‌کنند. هر وزارتخانه با سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، و نظارت بر عملکرد زیرمجموعه‌های خود، نقشی حیاتی در پیشبرد توسعه پایدار و ارائه خدمات به مردم دارد.

ایران دارای ۲۱ وزارتخانه است که هر کدام مسئولیت مدیریت بخش خاصی از امور کشور را بر عهده دارند. این وزارتخانه‌ها شامل وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت امور خارجه، وزارت کشور، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات، وزارت اقتصاد و امور دارایی، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت نفت، وزارت نیرو، وزارت راه و شهرسازی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت دادگستری، وزارت ورزش و جوانان، وزارت صمت و وزارت کار و رفاه اجتماعی. هر یک از این وزارتخانه‌ها وظایف تخصصی خود را در راستای اهداف کلان کشور دنبال می‌کنند.

در ادامه به برخی از کاربردهای GIS در وزارتخانه‌های مختلف اشاره می‌شود:


1. وزارت راه و شهرسازی

  • برنامه‌ریزی و توسعه شهری: GIS در شناسایی مناطق مناسب برای توسعه شهری، طراحی زیرساخت‌ها، و مدیریت اراضی نقش حیاتی دارد.
  • مدیریت حمل‌ونقل: با استفاده از GIS، مسیرهای بهینه برای حمل‌ونقل عمومی و خصوصی طراحی می‌شوند و گره‌های ترافیکی شناسایی و مدیریت می‌شوند.
  • نقشه‌برداری جاده‌ها و پل‌ها: بهینه‌سازی طراحی و نگهداری از زیرساخت‌های حمل‌ونقل.

2. وزارت نیرو

  • مدیریت منابع آب: GIS در شناسایی منابع آبی، برنامه‌ریزی برای توزیع بهینه آب و نظارت بر منابع آب زیرزمینی به‌کار می‌رود.
  • برق و انرژی: شناسایی مناطق مناسب برای احداث نیروگاه‌ها (خورشیدی، بادی و آبی) و مدیریت شبکه‌های توزیع برق.
  • پایش محیط‌زیست: نظارت بر اثرات زیست‌محیطی پروژه‌های انرژی و منابع طبیعی.

3. وزارت کشاورزی

  • مدیریت زمین‌های کشاورزی: تحلیل و ارزیابی مناطق مناسب برای کشت محصولات کشاورزی با توجه به شرایط اقلیمی و خاک.
  • پایش محصولات کشاورزی: نظارت بر سلامت محصولات و پیش‌بینی بازده تولید.
  • کنترل آفات و بیماری‌ها: شناسایی و تحلیل پراکندگی آفات و ارائه راهکارهای مقابله با آن‌ها.

4. وزارت بهداشت

  • مدیریت بیماری‌ها: شناسایی و تحلیل پراکندگی بیماری‌ها در مناطق مختلف و برنامه‌ریزی برای مقابله با آن‌ها.
  • مکان‌یابی مراکز درمانی: تعیین بهترین مکان‌ها برای احداث بیمارستان‌ها و مراکز درمانی با توجه به نیاز و جمعیت مناطق.
  • پایش آلودگی‌ها: نظارت بر کیفیت آب و هوا و تحلیل اثرات آن بر سلامت عمومی.

5. وزارت آموزش و پرورش

  • مکان‌یابی مدارس: شناسایی مناطق مناسب برای ساخت مدارس جدید بر اساس تراکم جمعیت دانش‌آموزی.
  • برنامه‌ریزی حمل‌ونقل دانش‌آموزی: طراحی مسیرهای بهینه برای سرویس‌های مدارس.
  • تحلیل دسترسی به امکانات آموزشی: ارزیابی مناطق کم‌برخوردار برای تخصیص منابع بیشتر.

6. وزارت محیط‌زیست

  • حفاظت از منابع طبیعی: شناسایی مناطق حفاظت‌شده و مدیریت جنگل‌ها، مراتع و زیستگاه‌های حیات‌وحش.
  • پایش تغییرات زیست‌محیطی: نظارت بر تغییرات اقلیمی، فرسایش خاک، و آلودگی هوا و آب.
  • مدیریت بحران‌های زیست‌محیطی: تحلیل اثرات بحران‌هایی مانند سیل، آتش‌سوزی جنگل‌ها و خشکسالی.

7. وزارت کشور

  • مدیریت بحران و بلایای طبیعی: استفاده از GIS برای تحلیل خطرات و برنامه‌ریزی امداد و نجات در هنگام وقوع سیل، زلزله و آتش‌سوزی.
  • برنامه‌ریزی شهری و روستایی: تحلیل داده‌های مکانی برای بهینه‌سازی خدمات شهری و توسعه مناطق روستایی.
  • نظارت بر امنیت و نظم عمومی: تحلیل داده‌های جرم و جنایت برای تخصیص منابع امنیتی.

8. وزارت صنعت، معدن و تجارت

  • شناسایی منابع معدنی: تحلیل و نقشه‌برداری از مناطق دارای ذخایر معدنی و برنامه‌ریزی برای بهره‌برداری پایدار.
  • توزیع منابع صنعتی: تعیین مکان‌های مناسب برای احداث واحدهای صنعتی با توجه به نزدیکی به منابع و بازار مصرف.
  • تحلیل بازار و تجارت: شناسایی الگوهای مکانی مصرف و توزیع کالا.

9. وزارت دفاع

  • تحلیل امنیتی: شناسایی مناطق استراتژیک برای تأمین امنیت مرزها و تأسیسات حیاتی.
  • مدیریت لجستیک: برنامه‌ریزی برای توزیع و جابه‌جایی تجهیزات و منابع.
  • شبیه‌سازی‌های نظامی: استفاده از داده‌های مکانی برای طراحی عملیات و ارزیابی خطرات.

10. وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

  • گسترش زیرساخت‌های ارتباطی: شناسایی مناطق مناسب برای نصب دکل‌های مخابراتی و گسترش شبکه‌های اینترنتی.
  • پایش پوشش شبکه‌ها: تحلیل کیفیت خدمات مخابراتی و اینترنت در مناطق مختلف.
  • نظارت بر استفاده از فناوری‌ها: ارائه داده‌های مکانی برای بهبود سیاست‌گذاری‌های فناوری.

نتیجه‌گیری

GIS در وزارتخانه‌های مختلف به‌عنوان یک ابزار استراتژیک عمل می‌کند و به بهبود فرآیندها، افزایش بهره‌وری، و ارائه خدمات بهتر کمک می‌کند. ادغام این فناوری با تصمیم‌گیری‌های کلان، می‌تواند نتایج مثبت بسیاری برای کشور و جامعه به همراه داشته باشد.

نمادی از سیستم اطلاعات جغرافیایی

اهمیت GIS در سازمان‌ها


اهمیت GIS در سازمان‌ها

سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) یک فناوری پیشرفته است که امکان جمع‌آوری، ذخیره، تحلیل، و نمایش داده‌های مکانی را فراهم می‌کند. این فناوری به‌واسطه توانایی خود در ترکیب داده‌های مکانی و غیرمکانی، به یک ابزار استراتژیک برای سازمان‌ها تبدیل شده است. در ادامه به برخی از جنبه‌های کلیدی اهمیت GIS در سازمان‌ها پرداخته می‌شود:

سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) ابزاری کلیدی برای سازمان‌ها است که با تحلیل و ارائه داده‌های مکانی و غیرمکانی، تصمیم‌گیری‌های استراتژیک را بهبود می‌بخشد. این فناوری امکان مدیریت بهینه منابع، برنامه‌ریزی دقیق، و ارتقای بهره‌وری را فراهم می‌کند و در حوزه‌هایی مانند مدیریت بحران، توسعه زیرساخت‌ها، پایش محیط‌زیست، و تحلیل بازار کاربردهای گسترده‌ای دارد. با کمک GIS، سازمان‌ها می‌توانند فرآیندهای خود را بهینه کرده، هزینه‌ها را کاهش دهند و خدمات بهتری به جامعه ارائه دهند. استفاده از این فناوری نه‌تنها رقابت‌پذیری سازمان‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه آن‌ها را در مواجهه با چالش‌های پیچیده، توانمندتر می‌سازد.

GIS از نظر اقتصادی برای سازمان‌ها اهمیت فراوانی دارد، زیرا با ارائه تحلیل‌های مکانی دقیق و یکپارچه‌سازی داده‌ها، به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند. این فناوری امکان شناسایی فرصت‌های اقتصادی جدید، بهینه‌سازی تخصیص منابع، و پیش‌بینی روندهای بازار را فراهم می‌سازد. در حوزه‌هایی مانند مدیریت زنجیره تأمین، برنامه‌ریزی شهری، و توزیع خدمات، GIS می‌تواند با کاهش اتلاف منابع و زمان، سودآوری سازمان‌ها را افزایش دهد. همچنین، استفاده از این سیستم باعث می‌شود تصمیمات اقتصادی با در نظر گرفتن ابعاد مکانی و جمعیتی اتخاذ شده و سرمایه‌گذاری‌ها با دقت بیشتری انجام شوند، که در نهایت منجر به تقویت رقابت‌پذیری و رشد پایدار اقتصادی می‌شود.

GIS از نظر اجتماعی نقش کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی و توسعه پایدار ایفا می‌کند و به سازمان‌ها کمک می‌کند تا خدمات خود را عادلانه‌تر و کارآمدتر به جوامع ارائه دهند. با استفاده از این فناوری، سازمان‌ها می‌توانند نیازهای مختلف مناطق را شناسایی کرده و منابع را بهینه توزیع کنند، مانند مکان‌یابی مراکز درمانی، آموزشی، و تفریحی. GIS همچنین به مدیریت بحران‌های اجتماعی مانند بلایای طبیعی و حوادث غیرمترقبه کمک می‌کند و امکان امدادرسانی سریع و مؤثر را فراهم می‌آورد. این فناوری با تسهیل تعامل بین سازمان‌ها و شهروندان، به افزایش شفافیت، مشارکت عمومی، و اعتماد اجتماعی کمک کرده و توسعه متوازن جوامع را امکان‌پذیر می‌کند.

GIS از نظر محیطی اهمیت زیادی برای سازمان‌ها دارد، زیرا ابزاری قدرتمند برای پایش، مدیریت و حفاظت از منابع طبیعی و زیست‌محیطی است. این فناوری امکان شناسایی مناطق حساس زیست‌محیطی، تحلیل تغییرات اقلیمی، و ارزیابی اثرات زیست‌محیطی پروژه‌ها را فراهم می‌کند. سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از GIS، مشکلاتی مانند آلودگی آب و هوا، فرسایش خاک، و تخریب زیستگاه‌ها را شناسایی و برای مقابله با آن‌ها برنامه‌ریزی کنند. همچنین، این سامانه در مدیریت بحران‌های محیطی مانند سیل، خشکسالی، و آتش‌سوزی نقش مؤثری دارد و به توسعه پایدار از طریق استفاده بهینه از منابع طبیعی کمک می‌کند. به این ترتیب، GIS به سازمان‌ها در ایجاد تعادل بین توسعه اقتصادی و حفاظت محیط‌زیست یاری می‌رساند.


1. تصمیم‌گیری بهینه

GIS با ارائه تحلیل‌های دقیق مکانی، به مدیران سازمان‌ها کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند. به‌عنوان مثال، در برنامه‌ریزی شهری، GIS می‌تواند مناطق مناسب برای توسعه زیرساخت‌ها را شناسایی کرده و از منابع بهینه استفاده کند.

2. مدیریت منابع

سازمان‌ها می‌توانند با استفاده از GIS منابع خود را به شکل کارآمدتری مدیریت کنند. این شامل مدیریت زمین، آب، انرژی، و دیگر منابع طبیعی است. برای مثال، در حوزه کشاورزی، GIS به شناسایی زمین‌های مناسب کشت کمک می‌کند.

3. بهبود خدمات عمومی

سازمان‌های دولتی می‌توانند با استفاده از GIS خدمات عمومی را بهبود دهند. برای مثال، سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی می‌توانند مسیرهای بهینه را شناسایی کرده و زمان سفر را کاهش دهند.

4. تحلیل بازار و شناسایی مشتریان

در سازمان‌های تجاری، GIS ابزار مفیدی برای تحلیل بازار است. شرکت‌ها می‌توانند با تحلیل مکانی داده‌های فروش و توزیع مشتریان، بازارهای جدید را شناسایی کرده و راهبردهای بازاریابی مؤثرتری طراحی کنند.

5. مدیریت بحران

در مواقع بحران، مانند زلزله، سیل، یا آتش‌سوزی، GIS نقشی حیاتی ایفا می‌کند. این سیستم می‌تواند مناطق آسیب‌دیده را شناسایی کرده و مسیرهای امدادرسانی بهینه را تعیین کند.

6. پایش محیط‌زیست

سازمان‌های محیط‌زیستی می‌توانند با استفاده از GIS تغییرات زیست‌محیطی را در طول زمان پایش کرده و برای مقابله با چالش‌هایی مانند تغییرات اقلیمی برنامه‌ریزی کنند.

7. یکپارچگی و همکاری بین بخش‌ها

GIS داده‌های مکانی مختلف را از بخش‌های گوناگون سازمان یکپارچه کرده و همکاری بین بخش‌ها را تسهیل می‌کند. این یکپارچگی باعث کاهش دوباره‌کاری‌ها و افزایش بهره‌وری می‌شود.


چرا GIS برای سازمان‌ها ضروری است؟

  1. بهبود کارایی: GIS فرآیندهای سازمانی را سرعت بخشیده و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد.
  2. نوآوری: با ارائه دیدگاه‌های جدید، امکان نوآوری در محصولات و خدمات را فراهم می‌کند.
  3. سازگاری با فناوری‌های نوین: GIS به راحتی با فناوری‌هایی مانند هوش مصنوعی و اینترنت اشیا (IoT) ادغام می‌شود.

نتیجه‌گیری

GIS فراتر از یک ابزار تکنولوژیک، به یک مزیت رقابتی برای سازمان‌ها تبدیل شده است. سازمان‌هایی که از این فناوری بهره می‌برند، توانایی بیشتری در تحلیل داده‌ها، بهبود فرآیندها، و ارائه خدمات بهتر دارند. این فناوری با ارائه راهکارهای مبتنی بر مکان، کمک می‌کند که سازمان‌ها تصمیماتی آگاهانه‌تر و استراتژیک‌تر بگیرند و در دنیای رقابتی امروز پیشرو باشند.

متن مقاله مطالعه نقشه ها و اطلاعات مکانی جغرافیایی محیطی طبیعیت شهری روستایی لوکیشن

بازخورد به مقاله اثرات آتشفشان تونگا


اثرات آب و هوایی جهانی فوران آتشفشانی در مقاله “آتشفشان تونگا جهان را تکان داد و ممکن است بر آب و هوا نیز تأثیر بگذارد” (“The Tonga Volcano Shook the World. It May Also Affect the Climate”) مورد بحث قرار گرفت. این مقاله توسط هنری فونتین، در 22 سپتامبر 2022، هنگامی منتشر شد که آتشفشان هونگا تونگا-هونگا هاآپای (Hunga Tonga–Hunga Haʻapai volcano) واقع در اقیانوس آرام (Pacific Ocean) در ژانویه فوران کرد. در این مطالعه بیان شد که این رویداد می‌تواند بخار آب را به استراتوسفر تزریق کند و تا حدی اثرات گرمایی ایجاد می کند.


بر اساس این مقاله، بسیاری از دانشمندان این فوران را بزرگ‌ترین فوران دهه‌های اخیر دانسته‌اند که می‌تواند منجر به تغییرات کوتاه‌مدت تا حدودی در جو و سپس گرمایش جزئی زمین شود. آنها استدلال کردند که فوران آتشفشان در عمق 500 فوتی زیر آب باعث ایجاد بخار بزرگ و افزایش بخار آب و همچنین گاز دی اکسید گوگرد (sulfur dioxide) به استراتوسفر (stratosphere) شد. به گفته دکتر سولومون از MIT، از آنجایی که گازها می توانند تشعشعات فروسرخ سطح زمین را جذب کنند، این پدیده می تواند گرمایش را تا دمای متوسط ​​جهانی افزایش دهد. این موضوع می تواند با تغییر شیمی اتمسفر که ازن را تخریب می کند، رخ دهد.


اطلاعات ایستگاه های آب و هوایی استان های جنوبی

48,100 تومان

 افزودن به سبد خرید نمایش جزئیات

اطلاعات ایستگاه های آب و هوایی استان های شرقی

49,300 تومان

 افزودن به سبد خرید نمایش جزئیات

اطلاعات ایستگاه های آب و هوایی استان های شمال غربی

47,800 تومان

 افزودن به سبد خرید نمایش جزئیات

اطلاعات ایستگاه های آب و هوایی استان های شمالی

47,800 تومان

 افزودن به سبد خرید نمایش جزئیات

اطلاعات ایستگاه های آب و هوایی استان های غربی

46,800 تومان



ایده اصلی این مقاله این است که چگونه رویدادهای طبیعی مانند فوران‌های آتشفشانی می‌توانند منجر به اثرات گرمایش جهانی شوند. نگارنده کوشیده است دیدگاه‌های متفاوتی را درباره تأثیرات مخرب پدیده‌های طبیعی در ایجاد مسائل اقلیمی و گرمایش زمین توضیح دهد. این نیز می تواند مورد بحث قرار گیرد که چنین ویژگی های طبیعی می تواند گرمایش جهانی ایجاد شده توسط فعالیت های انسانی بر روی زمین را تشدید کند. بنابراین، این اثرات را می توان به عنوان عوامل واسطه ای در رابطه بین پیامدهای فعالیت های انسانی و تغییرات آب و هوایی در نظر گرفت.

به رسم باورهای فوری آموز، ما سولات تحقیقاتی را برای مطالعه بیشتر دانشجویان و کارشناسان دستگاه های اجرای مرتبط پیشنهاد می دهیم. این سوالات پژوهشی می تواند مبنای پژوهش های دانشگاهی یا اولویت های پژهشی دستگاه های اجرای و ادارات باشد.

اثرات فوران های آتشفشانی چگونه می تواند روابط بین فعالیت های صنعتی و گرم شدن کره زمین را واسطه کند؟
چه ویژگی های طبیعی می تواند تأثیرات گرمایش جهانی را تشدید کند؟
فوران های آتشفشانی چه اثرات زیست محیطی می تواند برای موجودات زنده روی زمین داشته باشد؟
چگونه می توان تأثیرات رویدادهای زمین شناسی طبیعی را در برنامه ریزی زیست محیطی تخمین زد؟
آیا رابطه معنی داری بین فوران های آتشفشانی و تخریب لایه ازن وجود دارد؟

نویسنده: دکتر محمدعلی نظام محله


مطالعه مقاله اصلی از نیویورک تایمز +


مطالعه بیشتر

سیستم هشدار مخاطرات برای زیرساخت ها

مدلسازی و سیستم هشدار مخاطرات


مدلسازی و سیستم هشدار مخاطرات

اجرا و پیاده‌سازی سامانه پایش مخاطرات برای زیرساخت های كشور و ارائه خروجي نهایی و تعریف سطح هشدار برای هر منطقه بسته به نوع مخاطره باید انجام شود. نظام استقرار سامانه های هوشمند مخاطرات نیازمند دیجیتالیزه کردن کل سطح یک شهر و همچنین اضافه کردن لایه های اطلاعاتی دیجیتال پایه و لایه های بهنگام به این سامانه است. به منظور استقرار سامانه های هوشمند مخاطرات برای زیرساخت های هر منطقه یا هر شهر قبل از هر چیز لازم است دیتاهای و اطلاعات مورد نیاز و منابع تهیه آنها را شناسایی کنیم. در این نوشته به منابع تهیه این داده ها و اطلاعات و دیجیتالی کردن این اطلاعات پرداختیم.


تحلیل داده ها و اطلاعات

بحث و نتیجه گیری


تحلیل داده ها و اطلاعات

تحلیل زیرساخت‌ها فرآیندی استراتژیک و سیستماتیک برای ارزیابی و بهینه‌سازی اجزای بنیادین یک سیستم یا سازمان است. این تحلیل شامل شناسایی نقاط قوت و ضعف، ارزیابی ظرفیت‌ها، بررسی تطابق با نیازها و پیش‌بینی الزامات آینده می‌شود. در حوزه‌های مختلف، از جمله فناوری اطلاعات، حمل‌ونقل، انرژی، و خدمات شهری، تحلیل زیرساخت‌ها به تصمیم‌گیران کمک می‌کند تا منابع را بهینه تخصیص دهند، از ریسک‌های احتمالی جلوگیری کنند و بهره‌وری را افزایش دهند. این فرایند اغلب با استفاده از داده‌های دقیق، مدل‌سازی، و ابزارهای تحلیلی پیشرفته انجام می‌شود تا چشم‌اندازی جامع و دقیق ارائه دهد که بتواند توسعه پایدار و نوآوری را تسهیل کنند.

سیستم هشدار مخاطرات برای زیرساخت ها
سیستم‌های مدیریت مخاطرات و هشدار مخاطرات: راهکاری هوشمند برای حفاظت از جامعه و زیرساخت‌ها

مخاطرات طبیعی مانند زلزله، سیل، طوفان و خشکسالی می‌توانند تاثیرات گسترده و مخربی بر زیرساخت‌های ملی داشته باشند. این پدیده‌ها ممکن است شبکه‌های حمل‌ونقل، شبکه های انتقال نیرو و نیروگاه ها، سیستم‌های انرژی، مخابرات، تأسیسات آبرسانی و زیرساخت‌های بهداشتی را به شدت آسیب‌پذیر کنند و عملکرد آن‌ها را مختل سازند. تخریب زیرساخت‌ها علاوه بر تحمیل هزینه‌های کلان برای بازسازی، ممکن است زنجیره‌ای از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی را نیز به همراه داشته باشد. برنامه‌ریزی مناسب، استفاده از فناوری‌های مقاوم‌سازی، و ایجاد سیستم‌های هشدار و مدیریت بحران می‌تواند تأثیرات این مخاطرات را کاهش داده و تاب‌آوری زیرساخت‌های ملی را در برابر این تهدیدها افزایش دهد.

برای آگاهی بیشتر از سامانه های هوشمند مخاطرات مقاله استانداردها و محورهای مطالعه سامانه های هوشمند مخاطرات را مطالعه نمایید. بسیاری از این سامانه ها می تواند با توجه به شرایط خاص مکانی در شهرها و روستاهای کشور و نوع مخاطرات متناسب با خطرپذیری سکونتگاه ها طبق سندای 2030 تنظیم شوند.

در ادامه مهمترین داده ها و اطلاعات سه مخاطره یخبندان، بارش، و طوفان های گردوخاک یا ریزگرد آمده است. این مخاطرات براساس درجه اهمیت خود در فصل های مختلف سال و همچنین در مناطق جغرافیایی متفاوت میتوانند به شیوه های متفاوتی عمل نمایند.

  1. تحلیل داده‌های یخبندان
  2. بررسی و تعیین تعداد روزهای یخبندان در منطقه موردمطالعه و تعميم نتایج به زیرساخت های کشور
  3. تحلیل داده­های مربوط به یخبندان بر اساس داده­های موجود و قابل‌ دسترس. شاخص­هایی که برای بررسی و تحلیل این پدیده استفاده می‌شوند عبارت‌اند از: زمان شروع و خاتمه یخبندان و تعداد روزهای یخبندان. برای تحلیل عوامل اتمسفری به اطلاعات آب و هوایی در GIS مراجعه کنید.
  4. تحلیل توزیع زمانی و مکانی یخبندان و بررسی تغییرات آن با ارتفاع و تعميم نتایج به شبکه زیرساخت های کشور.
  • تحلیل داده‌های بارش
  • تحليل سري زماني بارش ماهانه، فصلی و سالانه مشاهداتي و استخراج پارامترهای آماری مربوطه
  • تحليل مقادير محتمل بارش سالانه ایستگاه‌های مختلف بر اساس توزيع آماری منتخب.
  • محاسبه احتمال وقوع بارش بلندمدت ماهانه و سالانه ایستگاه‌های با دوره‌های برگشت مختلف. برای انجام این تحلیل می تواند از ابزار اکسل (excel) تحلیل هیدرولوژی سیلاب و موفومتری حوضه های ابخیز استفاده کنید.
  •  تحلیل داده‌های توفان خاک و شن
  • بررسی و تحليل داده‌های مربوط به پدیده توفان خاک و شن در مناطق مجاور زیرساخت ها.
  • تحلیل توزیع زمانی و مکانی پدیده توفان خاک و شن، ماهانه، فصلی و سالانه و تعمیم نتایج به شبکه زیرساخت ها کشور.
  • تهیه نقشه‌های فراوانی رخداد توفان خاک و شن و تعمیم نتایج به شبکه زیرساخت های کشور.
  • لایه‌بندی اطلاعات مکانی رخداد توفان خاک و شن ازنظر شدت، فراوانی و گستره در شبکه زیرساخت ها کشور و در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی و استخراج مناطق تحت تأثیر توفان خاک و شن.
  • شناسایی نقاط و مکان‌های با پتانسیل رخداد توفان خاک و شن و تعمیم نتایج زیرساخت های کشور.
  • دسته‌بندی زیرساخت های مهم از منظر رخداد توفان خاک و شن.

افرادی که قصد دارند بطور تخصصی و متمرکز در زمینه تاثیرات مخاطرات بر بسترهای زیرساختی یک استان یا کشور مطالعه کنند توصیه می کنیم مقاله تخصص ها و مهارت های مورد نیاز برای تحلیل اثرات مخاطرات طبیعی بر زیرساخت ها را مطالعه فرمایند.

برای مشاهده برخی از مهمترین زیرساخت های کشور اطلاعات و نقشه های آنها در ادامه آمده است.


لایه گوگل ارث راه آهن های ایران

نقشه google earth راه ها و جاده های ایران

نقشه گوگل ارث موقعیت مکانی کارخانه ها

نقشه گوگل ارض (Google Earth) خطوط انتقال نیرو و نیروگاه های ایران


نقشه موبایل خیابان ها و اسم کوچه های تمام روستا ها و شهرهای ایران روی گوشی موبایل

امکان سنجی و توجیه پذیری تاسیس و راه اندازی نیروگاه های خورشیدی با استفاده از روی هم گذاری لایه های اطلاعاتی در GIS و تحلیل لایه های رستری


بحث و نتیجه گیری

در این نوشته مهمترین منابع دیتا و اطلاعات و روش دریافت آنها را برای طراحی سامانه های هوشمند مخاطرات طبیعی معرفی نمودیم. این منابع داده می تواند نقش مهمی در دیجیتالیزه کردن ابزارهای سنجش مخاطرات طبیعی و همچنین ساختن یک سامانه جامع مورد استفاده قرار گیرند. این ابزارها می تواند نقش مهمی در شناسایی مناطق با پتانسیل بالای خطر مخاطرات برای زیرساخت ها را ارائه و در زمان های مشخص هشدارهایی ارسال کند. لازم به ذکر است این ابزارها می توانند بسته به انواع مخاطرات و براساس انواع گوناگون زیرساخت های ارتباطی، زیرساخت های انرژی، زیرساخت های مخابراتی، زیرساخت های صنعتی و سایر زیرساخت ها متفاوت باشند. این سامانه ها همچنین می توانند با توجه به درجه تاب آوری و برجهندگی سکونتگاه ها متفاوت شده و سفارشی شوند.