ارزیابی کیفیت خدمات سبز شهری یا خدمات اکوسیستمی شهری در GIS

مقدمه ای بر فضای سبز شهری

فضاهای سبز در ایجاد سیاست کاربری زمین شهری اساسی است. آنها به افزایش انعطاف پذیری شهرها در برابر تغییرات آب و هوایی کمک می کنند ، فضا را جذاب تر می کنند ، فضا را برای تفریح و اوقات فراغت فراهم می کنند و بر ارزش املاک و مستغلات تأثیر می گذارند. وجود این مناطق برای شکل دادن به فضای شهرها و مناطق حیاتی است. از این منظر، سیاست توسعه فضایی یک ابزار ضروری است که بر شکل‌دهی فضاهای سبز در شهرها تأثیر می‌گذارد و روابط بین کاربری‌های مختلف زمین در شهرها را برقرار می‌کند. مشکل مدیریت ضعیف فضاهای سبز از این واقعیت ناشی می شود که مقامات محلی، هنگام توسعه فضا، اغلب تنها مناطق سبز رسمی را در نظر می گیرند، که نمی توانند زیرساخت سبز کاملاً منسجمی را در فضاهای شهری فراهم کنند.

خدمات اکوسیستم (ES) به عنوان کالاها و خدمات ارائه شده توسط محیط طبیعی که به نفع مردم است تعریف می شود. آنها منابع خروجی ها یا نتایجی هستند که به طور مستقیم و غیرمستقیم از طریق کانال های متعدد (تامین، تنظیم، خدمات فرهنگی و حمایتی) بر رفاه انسان تأثیر می گذارند. در سال های گذشته، توجه فزاینده ای به نقش و ارزش معطوف شده است. امروزه به مسائل مهم محیطی (مانند تغییرات آب و هوا، از دست دادن تنوع زیستی، تخریب زمین)، همراه با نیازهای جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی منجر به بازنگری در نحوه تعامل سیستم های اکولوژیکی و انسانی توجه ویژه ای شده است. بر اساس ارزیابی اکوسیستم هزاره (MEA)، دو سوم خدمات زیست محیطی در سراسر جهان رو به کاهش است.

درک و ارزش گذاری سرمایه طبیعی و خدمات اکوسیستم برای حمایت از منابع طبیعی آگاهانه تر و سیاست های برنامه ریزی فضایی ضروری است. توجه روزافزون به ES به برنامه سیاست در سطوح مختلف تبدیل شد. در سطح اروپا، استراتژی تنوع زیستی اتحادیه اروپا تا سال 2020 حفظ، بهبود و بازسازی ES را هدف قرار داده است (15٪ از ES تخریب شده باید تا سال 2020 بازسازی شود). در راستای هدف 2 اقدام 5 استراتژی تنوع زیستی اتحادیه اروپا تا سال 2020، کمیسیون اروپا ابتکار MAES (نقشه برداری و ارزیابی اکوسیستم ها و خدمات آنها) را برای ارائه یک ارزیابی یکپارچه از عملکردهای اکولوژیکی اکوسیستم ها و ارزش اقتصادی آنها به منظور بهبود راه اندازی کرد. پایگاه دانش و شواهد برای سیاست تنوع زیستی.

تأثیر فضاهای سبز بر عملکرد شهرها و شهرها به ویژه در سطح اقتصادی غیرقابل انکار است . این همچنین به علاقه به ارزش گذاری خدمات اکوسیستم ترجمه می شود که در ادبیات مربوط به این موضوع منعکس شده است .

از این منظر، برجسته کردن نقش مهم خدمات فرهنگی در شکل‌دهی فضاهای شهری، که همراه با سایر گروه‌های خدمات اکوسیستمی، بر توسعه پایدار تأثیر می‌گذارند، مهم است . در گروه خدمات فرهنگی، کسب مزایای مربوط به اوقات فراغت، زیبایی شناسی – از جمله زیبایی شناسی مرتبط با نظم فضایی – و همچنین میراث فرهنگی مهم است.

این عناصر باید بر مقامات مسئول شکل‌دهی فضا از طریق اسناد برنامه‌ریزی فضایی تأثیر بگذارند. با اولویت بندی مناسب فضاهای سبز و کاهش فشار بر زمین های کشاورزی در مناطق شهری، می توان اکوسیستم شهری مناسبی ایجاد کرد. چرا که چنین مناطقی صرف نظر از وسعت شهرها، ذخیره زمینی برای رشد آتی شهرها هستند، اما باید به نحوی مدبرانه از آنها استفاده کرد. به همین ترتیب، باید به سایر فضاهای سبز، اعم از رسمی و غیررسمی، اشاره کرد که می‌توانند زمینه‌ای برای رشد یک شهر فراهم کنند و به عنوان یک مؤلفه ضروری در ایجاد مناظر عمل کنند که می‌توانند به عنوان عوامل حمایت کننده از توسعه تلقی شوند. خدمات اکوسیستم فرهنگی.

این یافته ها اهمیت بررسی سرانه و نسبت های فضاهای سبز شهری و همچنین کیفیت آنها را در طرح های جامع و طرح های تفصیلی شهری مشخص می کند. بنابراین، لازم است تمام مجریان طرح های تفصیلی نسبت ها و سرانه های فضای سبز را متناسب با نیاز شهروندان و همچنین شرایط دسترسی آنها از نظر تحلیل شبکه در نظر بگیرند.

برنامه ریزی و محوطه سازی یک شهر بر عهده مقامات محلی است. از طریق یک رویکرد مناسب برای مدیریت فضاهای سبز است که یک سیاست کاربری پایدار شهری امکان پذیر است. ماهیت این رویکرد باید شناخت عمیق منطقه شهر و دید چندوجهی به فضا باشد. این اجازه می دهد تا فضاهای سبز به درستی گنجانده شوند و اثرات هم افزایی نیز با توجه به خدمات اکوسیستمی مرتبط با این مناطق به دست آید .

ادبیات تحقیقات موجود نیاز به استفاده از داده های منابع مختلف را در برنامه ریزی کاربری اراضی نشان می دهد.

این مرحله در مورد سبزی نیز صدق می کند، که علیرغم اینکه به عنوان یک کالای اولیه در نظر گرفته نمی شود، در سراسر جهان اهمیت پیدا می کند . منابع داده مورد استفاده در مدیریت فضایی نیز در حال افزایش است که مربوط به داده های مربوط به فضای سبز است. در دسترس بودن داده ها نیز به لطف مشاهده سطح زمین از فضا در حال رشد است.

انبوهی از داده ها در مورد فضای سبز امکان استفاده از آنها را توسط مدیریت دولتی در سطح محلی فراهم می کند. این پتانسیل مبتنی بر استفاده از داده های آماری است. و همچنین منابع ژئودتیکی خدمات ملی. داده های باز نیز در حال تبدیل شدن به یک منبع مهم داده است. این داده ها نیز بر اساس ابزار SoftGIS به دست آمده اند. آنها اغلب نیازهای ساکنان را از نظر فضای سبز شهری منعکس می کنند .

ادبیات مربوط به این موضوع نشان دهنده نیاز دائمی به گسترش منابع داده مربوط به مناطق سبز مورد استفاده در تصمیم گیری های فضایی است . از منظر در دسترس بودن داده ها، یک عنصر مهم ارزیابی استفاده از این داده ها در سطح محلی در تصمیم گیری های بلندمدت در مورد برنامه ریزی فضایی و سایر حوزه های استراتژیک عملکرد دولت های محلی است. در برنامه‌ریزی کاربری زمین، پتانسیل استفاده از داده‌های فضای سبز در فرآیندهای تصمیم‌گیری با تعداد کارکنان و شایستگی‌های آنها در بخش‌های برنامه‌ریزی کاربری اراضی مرتبط است.

دشواری برنامه ریزی فضایی در نیاز به اتخاذ یک رویکرد مناسب برای مناطقی است که در آن مراحل برنامه ریزی فضایی انجام می شود. این مهم حتی در مرحله ایجاد یک سیاست کاربری اراضی شهری است. بنابراین، تحقیقات به گونه‌ای انجام شد که امکان یادگیری نحوه برخورد با مناطق سبز را در شهرها و شهرک‌ها فراهم کند. ابتدا از مقامات محلی خواسته شد تا انواع زمین هایی را که به عنوان فضای سبز در نظر گرفته می شوند، به منظور تدوین اسناد سیاست فضایی شناسایی کنند.

با توجه به اینکه اکنون بیش از 50 درصد از جمعیت جهان در مناطق شهری زندگی می کنند، جهان در دهه های اخیر رشد شهری بی سابقه ای را تجربه کرده است . پیش‌بینی می‌شود که جمعیت شهری جهان تا سال 2050 به 6.3 میلیارد نفر برسد که تقریباً دو برابر جمعیت جهانی 3.5 میلیارد شهرنشین در سال 2010 است. این شهرنشینی سریع فشار بیشتری را بر منابع طبیعی و محیط زیست وارد کرده است و میزان زمین های مورد بهره برداری برای توسعه زیرساخت ها و ساختمان ها به هزینه فضاهای سبز شهری افزایش یافته است.

فضاهای سبز شهری به ویژه در دنیای شهری از اهمیت حیاتی برخوردار هستند، زیرا ارائه دهندگان کلیدی خدمات اکوسیستمی و بهبود کیفیت زندگی ساکنان شهری هستند. این تغییرات می تواند فضاهای سبز شهری را تحت تاثیر قرار دهد. درک این نکته حائز اهمیت است که فضاهای سبز اجزای اصلی محیط های شهری هستند  نه تنها برای تفریح بلکه برای مشارکت های اجتماعی ، سلامت و نتایج زیست محیطی.

علیرغم مزایای بی شماری که ذکر شد، فضاهای سبز شهری به دلیل افزایش شهرنشینی و رشد بی برنامه شهری، عدم انتخاب مکان و برنامه ریزی مناسب و عدم توجه به آستانه های جمعیتی نمی توانند امکانات مطلوبی را در اختیار ساکنان شهری قرار دهند. در نتیجه، هم کیفیت و هم کمیت فضاهای سبز شهری تحت تأثیر نامطلوب قرار می گیرند و آنچه را که مراکز شهری از فضاهای سبز شهری به عنوان یک موجود زنده می خواهند، ارائه نمی دهند. بنابراین، با در نظر گرفتن عوامل محیطی و اجتماعی-اقتصادی، فضاهای سبز به خوبی برنامه ریزی شده و طراحی شده در دسترس جامعه الزامی است تا ارزش فضای سبز برای ساکنان شهری و محیط زیست آنها به حداکثر رسانده شود.

تجزیه و تحلیل تناسب زمین در برنامه ریزی فضاهای سبز شهری حیاتی است زیرا فضا را برای انتخاب مناسب ترین سایت از بین گزینه های مختلف می دهد. برای انتخاب مکان مناسب، رویکرد تحلیل چند معیاره (MCA) که با سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ادغام شده است به طور فزاینده ای مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور تعیین مشکلات مختلف زمین با در نظر گرفتن گزینه‌ها، MCA بر پارامترهای مختلفی مانند عوامل بیوفیزیکی، اجتماعی-اقتصادی و سیاست‌گذاری در فرآیندهای تصمیم‌گیری تمرکز می‌کند.

با GIS، برنامه ریزان شهری می توانند به سرعت نقشه های شهر را به شکل امروزی ایجاد کنند و سپس از تکنیک های مختلف مدل سازی و داده های پیش بینی برای کشف سناریوهای آینده استفاده کنند.

این چالش ها با استفاده از مدل‌سازی سیستم اطلاعات جغرافیایی مبتنی بر داده‌ها (GIS) مورد بررسی قرار می‌گیرد که منجر به یک ابزار پشتیبانی تصمیم‌گیری مکانی مبتنی بر GIS برای طراحان، برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران می‌شود. از مجموعه داده‌های فضایی موجود یا سناریوهای ایجاد شده توسط کاربر، این ابزار هر دو شاخص فضایی صریح و کلی را برای در دسترس بودن و کیفیت فضاهای سبز برای ساکنان شهری ایجاد می‌کند.
GIS کار با استانداردها را در ادبیات مربوط به مفهوم سطح عملکردی نسبتاً آسان کرده است.

در مطالعات اخیر همچنین مجموعه داده‌های مکانی و غیرمکانی متعددی از سازمان‌های مختلف به‌دست آمد و با استفاده از ابزارهای GIS و تکنیک‌های سنجش از دور برای فرآیند انتخاب مکان مناسب پردازش شد. تجزیه و تحلیل تناسب در مراحل تجزیه و تحلیل تصمیم چند معیاره مبتنی بر GIS انجام شد.

برای محاسبه وزن ها بر اساس سه سناریوی جایگزین از نرم افزار سیستم پشتیبانی تصمیم به نام نرم افزار اکسل فارسی AHP  استفاده شد. وزن‌های مرکب محاسبه‌شده در تابع تحلیل فضایی GIS وارد شد و سه سناریو از نقشه‌های مناسب را تولید کرد، به عنوان مثال: (الف) در دسترس بودن زمین، (ب) ارزش زمین و (ج) تراکم جمعیت. از این رو، بر اساس تجزیه و تحلیل و یافته های انجام شده در این تحقیق، یافتن مکان های مناسب با استفاده از مدل تناسب زمین برای توسعه پارک های آینده بسیار مفید است.

فضای سبز در طرح های تفصیلی

تغییر کاربری زمین به عنوان اثر کلیدی ناشی از انسان بر اکوسیستم ها شناخته شده است. ارائه خدمات اکوسیستم شهری (ES) به ساختار فضایی اکوسیستم ها بستگی دارد تا تعدادی از منافع را برای جامعه فراهم کند، مانند غذا، آب، الیاف، ترسیب کربن، خنک کننده شهری و تفریح. اگرچه این مزایا از فرآیندهای بیوفیزیکی به دست می‌آیند، تولید، توزیع و بیان آنها به مدیریت روزانه سیستم‌های اجتماعی-اکولوژیکی شهری بستگی دارد . شیوه های مدیریت محلی، موسسات غیررسمی و دانش بوم شناختی محلی به دلیل نقش کلیدی آنها در حفظ اکوسیستم های شهری برجسته شده اند.

هنگامی که شهرها به عنوان سیستم های اجتماعی-اکولوژیکی در حال تکامل مورد ستایش واقع می شوند، پیچیدگی فرآیندهای تغییر کاربری شهری واضح تر می شود که به نوبه خود فرصت هایی را برای تصدیق و مقابله با عدم قطعیت ها در تغییر فضاهای سبز شهری فراهم می کند. برنامه ریزی و سیاست گذاری آگاهانه در طرح های تفصیلی شهری بهتر به طور بالقوه اکوسیستم های شهری با عملکرد خوب را تضمین می کند.

ارزیابی اکوسیستم در قرن بیست و یکم شواهد مهمی از تخریب گذشته و مداوم تنوع زیستی جهانی و خدمات اکوسیستم ارائه کرده است . در پاسخ، انواع ابتکارات بین المللی توسعه یافته است، از جمله پلتفرم علمی-سیاست بین دولتی در زمینه تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی (IPBES)، که مکانیسم هایی را برای شناسایی اطلاعات و ابزارهای مورد نیاز برای سیاست گذاران فراهم می کند. و ابتکار اقتصاد اکوسیستم ها و تنوع زیستی (TEEB)، که باعث افزایش علاقه علمی به ارزش گذاری اقتصادی خدمات اکوسیستم شده است (TEEB، 2010).

در زمینه اروپایی، اقدام 5 استراتژی تنوع زیستی (EC، 2011) از کشورهای عضو می‌خواهد تا نقشه و ارزیابی وضعیت اکوسیستم‌ها و خدمات آن‌ها در قلمرو ملی خود تا سال 2014، برآورد ارزش اقتصادی چنین خدماتی و ارتقای ادغام این مقادیر در سیستم های حسابداری و گزارشگری در سطح اتحادیه اروپا و ملی تا سال 2020 . در این زمینه و به عنوان یک مثال پیشرفته، ارزیابی اکوسیستم ملی بریتانیا (UK NEA، 2014) یک تحلیل اقتصادی جامع و سیستماتیک از نحوه پیوند اکوسیستم‌ها در بریتانیا با خدماتی که تولید می‌کنند ارائه کرده است. نیاز به گنجاندن ارزش آنها در تصمیم گیری در مورد استفاده از زمین را برجسته کرد.

در این زمینه کلی، جامعه علمی نیاز به تقویت ادغام ارزش گذاری اقتصادی در فرآیندهای تصمیم گیری از جمله تدوین طرح های جامع شهری و طرح های تفصیلی شهری برای ارزیابی جزئی اثر اکوسیستم ها بر رفاه انسان را تشخیص داده است. در واقع، از دهه 1950، ادبیات فراوانی توسعه یافته است که ارزش گذاری پولی خدمات اکوسیستم را در نظر می گیرد. در این مدت یک نقطه عطف کلیدی اما بحث برانگیز در ارزیابی خدمات اکوسیستمی است، تعداد انتشارات علمی در مورد ارزش گذاری اقتصادی به طور پیوسته افزایش یافته است. برآوردهای به روز شده جهانی پولی را از ارزش اکوسیستم ها و خدمات آنها ارائه شد. با این حال، تجزیه و تحلیل های موجود در این انتشارات 300 مکان مطالعه موردی را پوشش می دهد. با این حال لازم است فضاهای سبز شهری و خدمات اکوسیستمی در طرح های تفصیلی شهری لحاظ شود.

نکات فوری درباره فضای سبز شهری

فضاهای سبز شهری عنصر کلیدی سیاست کاربری زمین است. هدف این مقاله تحلیل این است که چه نوع فضاهای سبز، رسمی و غیررسمی، تحت پوشش اسنادی هستند که سیاست‌های توسعه فضایی مورد استفاده سیاست‌گذاران شهری را مشخص می‌کنند و از چه نوع داده‌هایی برای توسعه سیاست‌های کاربری زمین در شهرها و شهرها استفاده می‌کنند.

فضاهای سبز شهری چه کاربردهایی دارد؟
فضاهای سبز در شهرها اثرات آلودگی را کاهش می دهند و می توانند پدیده ای به نام اثر جزیره گرمایی شهری را کاهش دهند که به گرمای محبوس شده در مناطق مسکونی اشاره دارد. اثر جزیره گرمایی شهری در شهرها و شهرها در نتیجه فعالیت های انسانی ظاهر می شود.

زمین سبز شهری چیست؟
فضای سبز شهری در دانشنامه ویکی پدیا
تعاریف و مفاهیم

فضاهای سبز شهری تکه هایی از طبیعت در شهرها هستند که برای حل این مشکل طراحی شده اند. بیشتر تحقیقات در مورد این موضوع بر روی فضاهای سبز شهری متمرکز است. WHO این را به عنوان “تمام زمین های شهری تحت پوشش گیاهی از هر نوع” تعریف کرد.

آیا فضای سبز شهری در زمان استرس استفاده می شود؟
استفاده از فضای سبز شهری در زمان استرس: مطالعه موردی …
نتیجه می گیریم که افزایش استفاده از فضای سبز شهری در لحظات استرس مانند همه گیری کووید-19 پتانسیل بهبود بخشی از اثرات منفی عامل استرس زا را دارد، اما ظرفیت و تمایل به گذراندن زمان بیشتر در فضای سبز به طور قابل توجهی در جامعه متفاوت است. .

نقش فضاهای شهری چیست؟
این فضاها با تقویت حس تعلق، ارتقای سلامت جسمی و روانی و افزایش انسجام اجتماعی به زیست‌پذیری و رفاه جوامع شهری کمک می‌کنند.

فضای سبز چه مزایایی دارد؟
همچنین به کاهش آلودگی هوا، سطوح گرما و صدا کمک می کند و فرصت هایی را برای ورزش بدنی و تعامل اجتماعی فراهم می کند. به ویژه کودکان، نسل آینده ما، به نظر می رسد از فضای سبز بهره مند شوند.

ارزش فضای سبز شهری چیست؟
چه کسانی از طبیعت در شهرها سود می برند؟ نابرابری های اجتماعی در …
فضاهای سبز و آبی شهری قابل دسترس و با کیفیت بالا، مانند پارک ها، جنگل های شهری، خیابان های پر درخت، بخش ها، سواحل رودخانه ها و خطوط ساحلی، مزایای بهداشتی قابل توجهی را برای جوامع محلی فراهم می کند (EEA، 2020). فضاهای سبز کیفیت هوا را بهبود می بخشد، صدا را کاهش می دهد و تنوع زیستی را افزایش می دهد .

اثرات مثبت فضای سبز شهری چیست؟
مزایای فضای سبز و نحوه ایجاد آن در شهرها
شهرهایی که پارک های زیادی دارند با دیابت و چاقی مبارزه می کنند. بر اساس مطالعات اخیر در هلند و ژاپن، افرادی که به راحتی به فضای سبز دسترسی داشتند، سلامت بهتری داشتند و میزان مرگ و میر آنها کاهش یافت. حتی کوچکترین ارتباط با طبیعت، مانند دیدن آن از پنجره، می تواند فشار خون و استرس را کاهش دهد.

معیارهای سنجش فضای سبز

سرانه فضای سبز چقدر است؟
آیا سرانه فضای سبز شهری هدف ارزشمندی برای دستیابی به …
سازمان بهداشت جهانی حداقل هدف 9 متر مربع و مقدار ایده آل 50 متر مربع سرانه UGS را تعیین کرده است (سازمان بهداشت جهانی، 2010)، در حالی که شهرهای اروپایی در مورد حداقل سطح سرانه UGS اهداف متفاوتی دارند.

نسبت فضای سبز چقدر است؟
نسبت طرح سبز (GPR) چیست؟ | برنامه ریزی شهری پایدار
GPR معمولاً با تقسیم مساحت کل فضاهای سبز از جمله پارک ها، باغ ها و سایر مناطق پوشش گیاهی بر کل مساحت زمین یک توسعه محاسبه می شود. نتیجه به صورت نسبت یا درصد بیان می شود.

ارزش فضای سبز در مناطق شهری چقدر است؟
فضاهای سبز در شهرها اثرات آلودگی را کاهش می دهند و می توانند پدیده ای به نام اثر جزیره گرمایی شهری را کاهش دهند که به گرمای محبوس شده در مناطق مسکونی اشاره دارد. اثر جزیره گرمایی شهری در شهرها و شهرها در نتیجه فعالیت های انسانی ظاهر می شود.

سرانه فضای سبز چقدر است؟
آیا سرانه فضای سبز شهری هدف ارزشمندی برای دستیابی به …
سازمان بهداشت جهانی حداقل هدف 9 متر مربع و مقدار ایده آل 50 متر مربع سرانه UGS را تعیین کرده است (سازمان بهداشت جهانی، 2010)، در حالی که شهرهای اروپایی در مورد حداقل سطح سرانه UGS اهداف متفاوتی دارند.

چگونه فضای سبز شهری را اندازه گیری می کنید؟
میزان فضای سبز شهری را می توان عمدتاً با سه نوع اندازه گیری دریافت کرد: رتبه بندی کیفی ناظران [9، 15]، پایگاه های داده ملی کاربری و پوشش زمین [5، 16، 17] و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS). تکنیک. در میان این اندازه گیری ها، تکنیک های GIS جدیدترین روش توسعه یافته است.

کدام شهر فضای سبز بیشتری دارد؟
پایتخت نروژ، اسلو، به عنوان کلان شهر با بیشترین درصد فضای سبز پیشتاز است. از نقطه نظر کاملاً جغرافیایی، اسلو توسط تپه های سبز احاطه شده است و رودخانه آکرسلوا به طول 8.2 کیلومتر از میان آن می گذرد.

سرانه فضای سبز در توکیو چقدر است؟
سبز شدن توکیو به طور متوسط 4.35 متر مربع فضای پارک برای هر نفر دارد که از بیش از 27 متر مربع برای هر نفر در Chiyoda Ward تا کمتر از 1 متر مربع برای هر نفر در Toshima Ward متغیر است.

سرانه کوریتیبا چقدر فضای سبز دارد؟
شهرهای پایدار: کوریتیبا، برزیل – به پایداری فکر کنید
سبزترین شهر دنیا

کوریتیبا به ازای هر نفر 52 متر مربع فضای سبز دارد و یکی از سبزترین شهرهای جهان است.

فاکتور فضای سبز را چگونه محاسبه می کنید؟
فاکتور فضای سبز (GSF) به این صورت محاسبه می شود: فاکتورهای اختصاص داده شده به انواع سطوح مختلف از 1 برای پوشش گیاهی که در تماس با آب های زیرزمینی (یعنی جایی که پارکینگ زیرزمینی در زیر زمین وجود ندارد) و آب های آزاد تا 0 برای مناطق مهر و موم شده متفاوت است. .

کدام شهر کمترین فضای سبز را دارد؟
شهرهای جهانی با بیشترین و کمترین فضای سبز
بیشترین درصد فضای سبز عمومی: مسکو (54%)، سنگاپور (47%)، سیدنی (46%)، وین (45.5%)، شنژن (45%).
کمترین درصد فضای سبز عمومی: دبی (2%)، استانبول (2.2%)، بمبئی (2.5%)، شانگهای (2.8%)، تایپه (3.6%).

کدام کشور بیشترین فضای سبز را دارد؟
مشخصات سبزترین کشورهای جهان
دانمارک دانمارک با امتیاز کلی 77.9 به عنوان سبزترین کشور جهان در سال 2022 رتبه بندی شد. …
انگلستان. بریتانیا دارای امتیاز کلی EPI 77.7 است که پس از دانمارک دومین رتبه برتر در جهان است. …
فنلاند …
سوئد. …
لوکزامبورگ …
اسلوونی

سبزترین شهر شهری جهان کدام است؟
10 شهر سبز برتر جهان
کپنهاگ، دانمارک
در اینجا، ما فهرستی از 10 شهر سبز برتر جهان را که برای سال 2023 به روز شده است، گردآوری کرده ایم. 1. کپنهاگ، دانمارک: کپنهاگ که به دلیل خیابان های دوستدار دوچرخه و تعهد به بی طرفی کربن شناخته شده است، مدت هاست که به عنوان یکی از سبزترین شهرها شناخته می شود. در جهان.

فضای سبز در هنگ کنگ چقدر است؟
40%
در هنگ کنگ، فضاهای سبز عمومی در واقع تا 40 درصد از کل زمین را تشکیل می دهند که درصد زیادی در مقایسه با لندن و نیویورک است.

وین چقدر فضای سبز دارد؟
وین – سبزترین شهر جهان
احاطه شده توسط سبز

چمن‌زارها، پارک‌ها، تاکستان‌ها، جنگل‌ها، مزارع و باغ‌ها: به لطف جنگل‌های وین و تالاب‌های دانوب، فضاهای سبز تقریباً نیمی از کل مساحت وین را پوشش می‌دهند. به هر حال، منطقه Hietzing، سرسبزترین منطقه است و فضای سبز حدود 70 درصد از کل مساحت را تشکیل می دهد.

استراتژی فضای سبز چیست؟
استراتژی فضای سبز – معماران منظر جان مونگارد
استراتژی فضای سبز به صورت ارگانیک توسط جامعه همراه با معماران منظر محلی توسعه یافته است. این استراتژی خلاصه ای از بهترین ایده ها و تحقیقات انجام شده است و سند زنده ای را تشکیل می دهد که جامعه محلی می تواند برای دستیابی به آینده مورد نظر خود از آن استفاده کند.